گسترهٔ دگر پروايي در اخلاق مراقبت

در جهان كنوني كه مسائلي چون فقر، تغييرات اقليمي، جنگ و ... به بحراني‌هاي فراملي تبديل شده‌اند، نظريه‌پردازان اخلاقي به‌دنبال يافتن راهي براي پايان دادن يا كمتركردن عواقب ويران‌گر اين بحران‌ها هستند. در اين ميان، اخلاق مراقبت معتقد است نظريه‌هاي سنتي به علت مباني عقل‌گرايانه‌شان نمي‌توانند راه‌حل مؤثري براي اين بحران‌ها عرضه دهند و اين اخلاق مراقبت است كه با توجه به اصول خود مي‌تواند در اين زمينه مؤثر واقع شود. با اين وجود، اين نظريه به علت تمركز بر الگو‌هاي مادرانگي همواره متهم بوده كه نسبت به عرصه عمومي بي‌توجه است؛ چراكه بر خلاف رويكرد‌هاي سنتي اخلاق، بيشتر به حوزه خصوصي و روابط افراد با ديگرانِ خاص‌شان توجه دارد. از اين‌رو، در اين مقاله قصد آن است تا دامنه ديگرپروايي در اخلاق مراقبت روشن شود و به اين سؤال پاسخ داده شود كه آيا اخلاق مراقبت درحقيقت به حوزه عمومي يا به بيان دقيق‌تر، به بحران‌هاي جهاني بي‌تفاوت است؟ بر همين اساس، با بررسي نظريات فيلسوفان اين عرصه، درنهايت به اين نتيجه رسيديم كه اگرچه توجه اخلاق مراقبت بيشتر بر ساحت خصوصي است، اما محصور در اين حوزه نيست. آن‌چنان كه عده‌اي از فيلسوفان مراقبت به‌طور خاص در باب پروا‌داري در ساحت عمومي، مسائل سياسي و بين‌المللي نظرورزي‌كرده‌اند.