بهينه‌سازي مدل فازي مسئله براكي تراپي با ميزان دوز بالا براي درمان سرطان پروستات با استفاده از الگوريتم‌هاي تكاملي

زمينه و هدف: سرطان پروستات يكي از شايع‌ترين سرطان در مردان است. يكي از روش‌ها درماني سرطان پروستات كه داراي نتايج بهتري نسبت به ديگر روش‌هاي متداول هست، روش براكي تراپي است. مسئله برنامه‌ريزي درمان براكي تراپي با نرخ دوز بالا، شامل تعيين يك برنامه مناسب براي يك منبع تشعشع است كه در بدن بيمار حركت مي‌كند و حجم هدف با دوز برنامه‌ريزي شده، اشعه‌دهي مي‌شود.روش كار: در اين مقاله، برنامه‌ريزي اعداد صحيح با محدوديت‌هاي فازي توسعه داده شده و يك مدل بهينه‌سازي براي محاسبه ميزان دوز در روش براكي تراپي، برنامه‌ريزي شده است. سپس توسط سه نوع الگوريتم تكاملي مختلف، جواب هاي بهينه مسئله برنامه‌ريزي اعداد صحيح با محدوديت‌هاي فازي بدست آورده و با هم مقايسه شده است.يافته‌ها: با توجه به نتايج بدست آمده و مقايسه الگوريتم‌هاي مختلف، مي‌توان نتيجه گرفت كه چه در حالتي كه هدف اصلي، بيشترين پوشش باشد و يا هدف، كمترين زمان ممكن براي رسيدن به پوشش بالاي 95 درصد باشد، بهترين الگوريتمي كه مي‌تواند جواب خوبي براي هر بيمار بدست آيد، الگوريتم استراتژي تكاملي مي‌باشد. نتيجه‌گيري: در اين پژوهش نشان داده شده است كه اين مدل فازي داراي عملكرد قابل قبول باليني براي موارد پروستات و معيارهاي دزيمتري مورد استفاده در اين مطالعه مي‌باشد. از طرفي چون سن بيمار و وضعيت و توانايي جسماني بيمار به عنوان پارامترهايي در مسئله تاثير گذار مي باشند، لذا جواب‌هايي كه بدست آمده، جواب‌هاي بهتر و دقيق‌تري نسبت به تحقيقات گذشته مي‌باشد.