تاثير محلول‌پاشي برگي اسيدساليسليك، اسپرميدين و سديم نيتروپروسايد بر برخي ويژگي‌هاي رشدي، گل‌دهي، رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و عمر گلجاي ليزيانتوس رقم ’مارياچي بلو‘

امروزه اهميت اقتصادي و ارزش گياهان زينتي به‏ويژه گل‌هاي شاخه‌بريده در جهان افزايش پيدا كرده است و ماندگاري گل‌ها يكي از موضوعات مهم در تجارت گل‌هاي شاخه‌بريده است، بنابراين ارائه راه‌كارهايي كه باعث بهبود كيفيت گياهان و افزايش ماندگاري آن ها شود امري ضروري است. به اين منظور در پژوهش حاضر تاثير اسپرميدين، اسيدساليسليك و سديم نيتروپروسايد بر رشد و كيفيت گل و همچنين عمرگلجاي گياه ليزيانتوس رقم ‘Mariachi Blue’ ، در قالب طرح كاملاَ تصادفي با 4 تكرار كه هر تكرار شامل 2 گلدان بود در شرايط كشت بدون خاك، در گلخانه پژوهشي دانشكده كشارورزي دانشگاه اروميه بررسي شد. تيمارهاي مورد بررسي شامل اسپرميدين در غلظت‌هاي 0.5، 1 و 2 ميلي‌مولار، اسيد ساليسليك در غلظت هاي 0.5، 1 و 1.5 ميلي‌مولار، سديم نيتروپروسايد در غلظت‌هاي 50، 100 و 200 ميكرومولار و تيمار شاهد (محلول پاشي با آب مقطر) بودند. نتايج به دست آمده نشان دادند كه تيمارهاي مورد استفاده موجب افزايش معني دار برخي شاخص هاي مورفولوژيكي، رنگيزه هاي فتوسنتزي و عمر گلجاي نسبت به شاهد شدند. با توجه به نتايج حاصل، اسيدساليسليك باعث افزايش تمامي شاخص‌هاي اندازه گيري شده (به غير از وزن تر گل) نسبت به شاهد شد. اسپرميدين، طول ساقه، وزن تر برگ، وزن تر و خشك گل، طول و قطر گل، شاخص كلروفيل، كلروفيل b، كاروتنوئيد و عمر گلجاي را نسبت به شاهد افزايش داد و سديم نيتروپروسايد نيز به غير از سطح برگ، وزن خشك برگ، كلروفيل a و عمر گلجاي در بقيه شاخص‌ها تاثير مثبتي داشت. به طور كلي در اين پژوهش، اسيدساليسليك و اسپرميدين در غلظت 1 ميلي‌مولار و  سديم نيتروپروسايد در غلظت هاي 50 و 100 ميكرومولار موثرترين تيمارها در بهبود شاخص‌هاي رشدي، گلدهي و عمر گلجاي گل ليزيانتوس بودند.