ارزيابي مدل SWAP در شبيه‌سازي عملكرد و كارايي مصرف آب سيب‌زميني و تعيين عمق مناسب آب آبياري

گياه سيب‌زميني پنجمين منبع غذايي جهان به شمار مي‌رود كه در كشور ما نيز در سطح وسيعي كشت مي‌شود. با توجه به حساسيت‌ اين گياه زراعي به مقدار آب آبياري، لازم است اثر مقادير مختلف آبياري بر عملكرد آن در مناطق مختلف بررسي شود. بر اين اساس انجام آزمايش هاي مزرعه‌اي الزامي ليكن دشوار، زمان‌بر و پرهزينه مي‌باشد. بدين منظور، از مدل SWAP به عنوان ابزاري قدرتمند براي شبيه‌سازي سيب‌زميني استفاده شد. در اين پژوهش براي ارزيابي اين مدل، از داده‌هاي زراعي دو ساله برداشت شده از يك مزرعه تحقيقاتي در چهارتخته شهركرد استفاده شد. اين داده‌ها شامل پنج سطح تنش آبي (E0، E1، E2، E3 و E4 به ترتيب نشان‌دهنده‌ي 100، 85، 70، 50 و 30 درصد تأمين نياز آبي) و سه زمان اعمال تنش (T1، T2 و T3 به ترتيب نشان‌دهنده‌ي 50 روز رشد اول (استقرار بذر و رشد رويشي)، دوم (رشد كامل) و سوم (رسيدن گياه) از كل دوره رشد گياه بود. مقادير آماره NRMSE براي عملكرد و كارايي مصرف آب نشان داد كه مدل SWAP در هر دو دوره واسنجي و صحت‌سنجي دقت عالي داشت (0.1 NRMSE). خطاي اين مدل براي شبيه‌سازي عملكرد در مراحل واسنجي و صحت‌سنجي به ترتيب برابر با 1.42 تن در هكتار (4.6 درصد) و 2.36 تن در هكتار (7.2 درصد) بود. مقدار خطاي اين مدل براي كارايي مصرف آب در دو مرحله‌ي اشاره شده به ترتيب 0.04 كيلوگرم بر مترمكعب (4.9 درصد) و 0.33 كيلوگرم بر مترمكعب (7.7 درصد) بود. همچنين كارايي مدل SWAP براي شبيه‌سازي سيب‌زميني در دوره‌هاي واسنجي و صحت‌سنجي قابل قبول بود. برنامه‌ريزي آبياري سيب‌زميني با استفاده از مدل SWAP نشان داد كه براي دستيابي به بيشترين عملكرد، بهتر است عمق آب آبياري در دوره اول رشد برابر با 750 ميلي‌متر و در دوره‌هاي بعدي 900 ميلي‌متر باشد.