تبخير- تعرق و ضريب گياهي خيار گلخانه اي در منطقه همدان

براي تعيين تبخير- تعرق و ضريب گياهي خيار گلخانه‌اي (رقم نگين) آزمايشي در گلخانه‌اي تجاري در دو فصل كشت زمستانه و بهاره در استان همدان انجام شد. هدف از اين تحقيق محاسبه تبخير - تعرق با استفاده از مدل‌هاي پنمن-مانتيث فائو و پنمن‌-مانتيث اصلاح شده در گلخانه توسط استانگليني و تخمين مقادير ضرايب گياهي خيار گلخانه‌اي در مراحل مختلف رشد در منطقه همدان و مقايسه آن با ساير مطالعات بود. سطوح آبياري اعمال شده سه مقدار جبران رطوبت خاك تا رسيدن به 80، 100 و 120 درصد ظرفيت مزرعه بودند . از بيلان آب خاك براي تخمين تبخير- تعرق گياهي در گلخانه استفاده شد. مقادير تبخير- تعرق به روش استانگليني و پنمن مانتيث فائو به‌ترتيب در كشت زمستانه 214.2 و 181.5 ميلي‌متر و در كشت بهاره 222.3 و 227.6 ميلي‌متر به دست آمدند. نسبت تبخير- تعرق به روش پنمن- مانتيث در داخل و خارج گلخانه در كشت زمستانه و بهاره به‌ترتيب 0.8 و 0.81 بود. مقادير تبخير- تعرق واقعي حاصل از بيلان آب خاك در كشت زمستانه و بهاره به ترتيب 148.2 و 210.4 ميلي‌متر بودند. نتايج نشان داد ميانگين ضريب گياهي در مرحله ابتدايي، مياني و انتهايي فصل رشد دركشت زمستانه به ترتيب 0.69، 1.43 و 1.05 و در كشت بهاره به ترتيب 0.63 ، 1.15 و 0.9 بود. نتايج اين مطالعه مي‌تواند مبناي علمي لازم براي بهينه‌سازي آبياري و صرفه‌جويي در مصرف آب، ايجاد برنامه‌ريزي مناسب آبياري و بهبود كارايي مصرف آب در گلخانه و نيز كاهش مصرف انرژي با اجتناب از مصرف بيش از حد آب و در نهايت افزايش بازدهي توليد محصول و بازده اقتصادي را فراهم كند. بررسي تبخير-تعرق و رشد پوشش گياهي و تغييرات رطوبت در طول فصل رشد نيز نشان داد براي جلوگيري از توسعه بيماري‌هاي گياهي استفاده از سطح تهويه‌اي بيشتر و يا تهويه اجباري در گلخانه‌ها ضروري است.