بررسي اثر تنش كم‌آبي دوره‌اي بر عملكرد گياه كينوا و تعيين تابع توليد آب مصرفي-عملكرد آن در خاك شور (مطالعه موردي: استان خوزستان)

هدف از اين پژوهش تعيين تابع آب- عملكرد كينوا با اعمال تنش كم‌آبي در مراحل مختلف رشد گياه بود. اين مطالعه در سال زراعي 1398 بر روي گياه كينوا رقم تي‌تي‌كاكا در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 13 تيمار و سه تكرار در شهرستان اهواز اجرا شد. تيمارها شامل آبياري كامل و اعمال سه سطح تنش كم‌آبي در چهار مرحله مختلف رشد گياه بودند. توابع آب - عملكرد دانه كينوا و كارايي مصرف آب به صورت تابع درجه دوم برازش داده شدند. روند افزايش عملكرد به ازاء آب مصرفي تا 3200 مترمكعب در هكتار صعودي بود. از 3200 تا 4000 مترمكعب در هكتار مصرف آب، عملكرد تقريبا ثابت و بيشينه بود (365 كيلوگرم در هكتار). بيشترين كارايي مصرف آب (1.22 كيلوگرم در مترمكعب) با مصرف آب حدود 2400 مترمكعب در هكتار به دست آمد. از 2400 تا 3000 مترمكعب در هكتار مصرف آب، ميزان كارايي مصرف آب 1.12 كيلوگرم در مترمكعب بود. بنابراين مصرف بيشتر آب موجب كاهش كارايي مصرف آب شد. با وجود اينكه تنش كم‌آبي موجب افزايش كارايي مصرف آب در كشت كينوا شد اما در مديريت كم‌آبياري براي دستيابي به كارايي مناسب، علاوه بر حجم آب مصرفي بايد به مرحله رشد گياه نيز توجه نمود. در شرايط اقليم استان خوزستان، دوره رشد اوليه و مياني حساس‌ترين دوره‌هاي رشد كينوا نسبت به تنش كم‌آبي بودند.