مدل‌سازي نفوذپذيري در رده هاي گوناگون بافت خاك با الگوريتم‌هاي يادگيري در آبخيز كشكان، استان لرستان

نفوذپذيري يكي از مهم‌ترين اجزاي چرخه ي آب شناسي است كه نقش مهمي در جريان رودخانه يي، تغذيه ي آب هاي زيرزميني، جريان هاي زيرسطحي و سطحي، و كميت و كيفيت آب هاي زيرزميني دارد. هدف اين پژوهش بررسي تغييرات نفوذپذيري و مدل سازي سرعت آن در بافت­ هاي گوناگون خاك در آبخيز كشكان استان لرستان بود. استوانه هاي دوگانه براي اندازه گيري نفوذ به‌كار برده‌شد. براي مدل سازي از الگوريتم هاي يادگيري GP و SVM (با دو هسته‌ي PUK و RBF)، MLP و RF بهره برده‌شد. مقايسه‌ي نتيجه‌ي مدل هاي گوناگون و انتخاب بهترين مدل با معيارهاي سنجش خطاي ريشه‌ي ميانگين مربع‌هاي خطا، ضريب همبستگي  و ضريب نش-ساتكليف انجام شد. نتيجه‌ي ارزيابي نشان داد كه بيش‌ترين ضريب كارآيي نش-ساتكليف (0/98622) و كم‌ترين اندازه‌ي خطا (0/0177) در مدل RF با ضريب همبستگي 0/9953 بود، كه دقت زيادي است. تحليل حساسيت ويژگي هاي ورودي مدل RF نشان داد كه زمان مهم‌ترين ويژگي ورودي در پيش بيني سرعت نفوذ خاك براي اين مجموعه از داده هاي به‌كاررفته در پژوهش است. نتيجه‌هاي اين پژوهش نشان داد كه نفوذپذيري در بافت هاي گوناگون خاك تغييرپذير است، و براي مديريت‌كردن بهتر تغذيه ي سفره هاي آب زيرزميني بايد اين سنجه را درنظر گرفت.