بين‌المللي‌شدن زودهنگام شركت‌هاي كوچك و متوسط صنايع غذايي در ايران

توان‌مندي رشد پيوسته و بالا در توليد و صادرات مواد غذايي موجب شده، صنعت غذايي در ميان صنايع مختلف جهان جزء سه صنعت اول قرار گيرد. لذا استفاده و بهره‌گيري از ظرفيت‌هاي اين صنعت در كشور ايران به دليل توان صادراتي شركت‌هاي ايراني، مي‌تواند ارزآوري بالايي را به همراه داشته باشد. در اين مطالعه، ابعاد و مولفه‌هاي موثر بر بين‌المللي‌شدن زودهنگام شركت‌هاي كوچك و متوسط صنايع غذايي، از طريق «مرورسيستماتيك» مطالعات و تحقيقات شناسايي و طي سه مرحله به روش دلفي فازي  به كمك 17 نفر از خبرگان علمي و اجرايي مورد تائيد نهايي واقع شد. اين عوامل به صورت همگن در 3 ركن سازمان، محيط و فرد و 6 بعد ساختاري، مديريتي، فرهنگي، فضاي رقابتي، محيط نهادي صنعت و ويژگي‌هاي روانشناختي طبقه‌بندي گرديد. سپس با نظرسنجي، از 107 نفر از مديران صنايع غذايي كه نمونه آماري پژوهش را تشكيل مي‌دهند، 61 مولفه‌‌ي تاثيرگذار در بين‌المللي‌شدن زودهنگام شركت‌هاي كوچك و متوسط شناسايي شد كه بر اساس نگرش آنان، قيمت رقابتي محصول، مهارت‌هاي ارتباطات بين‌المللي مدير  (دانستن زبان‌هاي خارجي)، وجود فرهنگ سازماني صادرات‌محور در شركت، شركت در نمايشگاه‌هاي تخصصي بين‌المللي، پاسخ به سفارشات غيرمنتظره خارج از كشور، ساختار متناسب با بيمه، بانك، ماليات و نظام مالي پشتيباني صادراتي از شركت‌هاي صادرات‌محور و داشتن روحيه پيشگامي در مدير، مهم‌ترين مولفه‌هاي تاثيرگذار در هر يك از اين ابعاد بودند.