شناسايي ابعاد ناهمگوني شبكه‌هاي همكاري و نوآوري در حوزه زيست داروها ‏

زمينه و هدف: شبكه هاي نوآوري به مجموعه از شركت ها و نهاد هايي اطلاق مي گردد كه با همكاري يكديگر جهت توسعه نوآوري تلاش مي كنند. هدف‌اين پژوهش، شناسايي ابعاد ناهمگوني شبكه هاي همكاري و نوآوري در حوزه زيست‌دارويي كشور است. روش‌شناسي: مطالعه حاضر از نظر هدف، پژوهشي توصيفي و از نظر نوع استفاده، كاربردي و از نظر راهبرد، پژوهشي آميخته اكتشافي است. در فاز كيفي از روش تحليل مضمون استفاده شد. در ‌اين گام، از طريق نمونه گيري هدفمند با 15 نفر از متخصصان دولتي، دانشگاهي و صنعتي فعال در شبكه هاي نوآوري مصاحبه شد. روايي مصاحبه ها از طريق تدوين پروتكل مصاحبه و روش بررسي همكار و پايايي آن از طريق روش باز آزمون تاييد گرديد. در فاز كمي نيز از روش پيمايش استفاده شد. در ‌اين گام نيز از طريق نمونه‌گيري تصادفي ساده تعداد 42 پرسشنامه بين شركت هاي زيست‌دارويي توزيع و دريافت گرديد. جهت آزمون مدل از روش مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزار اسمارت پي ال اس بهره گرفته شد. يافته‌ها: سه دسته اصلي ناهمگوني شبكه شامل ناهمگوني ساختاري، رابطه اي و شناختي بودند. همچنين با توجه به مقدار بار عاملي، قدرت و مركزيت از بعد ناهمگوني ساختاري، انتخاب شريك از بعد ناهمگوني رابطه اي، و ميزان بهره‌مندي از انواع دانش ضمني و آشكار از  بعد ناهمگوني شناختي از اولويت بالاتري در رابطه با ناهمگوني شبكه ها برخوردار هستند. نتيجه‌گيري: بهره برداري از مزاياي ناهمگوني در شبكه ها و  موضوعاتي همچون سرريز دانش و فناوري و توسعه سرمايه‌هاي اجتماعي و ....  نيازمند شناسايي ابعاد ناهمگوني و ارائه استراتژي و راهكارهايي براي توسعه تعاملات و بهره‌برداري از مزاياي ناشي از آن هستند.