بررسي خواص رئولوژي بتن خودتراكم با استفاده از نمودارهاي رئوگراف

بتن خودتراكم در برابر تغييرات زمان، دما و مصالح نسبت به بتن معمولي داراي حساسيت بيشتري مي‌باشد. اين موضوع به علت تركيبي از نيازهاي متنوع بتن خودتراكم در حالت تازه مي‌باشد. رئولوژي اطلاعات ارزشمندي در مورد خصوصيات بتن تازه خودتراكم ارائه مي‌دهد، ولي چگونگي دستيابي به بتن بهينه خودتراكم با استفاده از نمودارهاي رئوگراف، مي‌تواند اطلاعات كاربردي را سبب شود. در اين تحقيق بتن‌هاي خودتراكم با مقادير متفاوت سيمان، پودرسنگ، افزودني اصلاح‌كننده لزجت و انواع فوق‌روان‌كننده‌ تحت شرايط محيطي مختلف ساخته شده است و به عبارتي براي اندازه‌گيري خواص رئولوژي، دماي مخلوط ‌هاي بتن خودتراكم با توجه به شرايط محيطي فصل‌هاي مختلف انتخاب شده است. ازاين‌جهت، براي انجام آزمايش‌هاي كارايي و رئولوژي، ساخت نمونه‌ها در فصل‌هاي مختلف سال به انجام رسيد. در اين پژوهش با استفاده از نمودارهاي رئوگراف، خواص رئولوژي اجزاي بتن خودتراكم در طول زمان 60 دقيقه مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده، استفاده از فوق‌روان‌كننده پلي‌كربوكسيلات نسبت به فوق‌روان‌كننده نفتالين سولفونات، رئولوژي بتن خودتراكم را بهبود مي‌بخشد. از سوي ديگر، افزايش سيمان تا 440 كيلوگرم بر مكعب در بتن‌هاي خودتراكم حاوي اصلاح كننده لزجت، سبب بهبود رئولوژي مي‌شود. بتن‌هاي با افزودني اصلاح‌كننده لزجت، 50 درصد افت جريان اسلامپ كمتري نسبت به بتن هاي پودري دارند بنابراين براي دماي بالا، بتن‌هاي پودري توصيه نمي‌شود.