اثر سولفات مس بر شاخص‌هاي فيزيولوژيك زنجيره غذايي ماهيان زينتي در مدل آزمايشگاهي

به دليل افزايش استقرار صنايع در سواحل و توسعه شهر‌هاي ساحلي، اكوسيستم‌هاي آبي و آبزيان آنها از آلاينده‌هاي تخليه شده به ويژه فلزات سنگين تاثير مي‌پذيرند. فلزات سنگين پس از ورود به اكوسيستم‌هاي آبي و تجمع در بافت‌هاي آبزيان و از جمله ماهيان، نهايتا از طريق زنجيره غذايي مي‌توانند وارد بدن انسان گردند. هدف از اين تحقيق تعيين ميزان انتقال فلز سنگين مس در طي زنجيره غذايي ماهيان زينتي جهت برآورد حضور آلاينده‌ها در زنجيره غذايي بود. به همين منظور در مطالعه حاضر بزرگنمايي زيستي فلز سنگين سولفات مس (CuS04) و انتقال آن در زنجيره غذايي آرتميا فرانسيسكانا( Artemia franciscana)، ماهي زبرا (Danio rerio) و ماهي اسكار(Astronotus ocellatus) مورد بررسي قرار گرفت. پس از محاسبه ابتدا غلظت مزمن سولفات مس روي ناپلي آرتميا در 24 ساعت به دست آمد. در مرحله اول، آرتمياي آلوده مورد تغذيه ماهي زبرا Danio rerio به عنوان مصرف كننده دوم  در دو محيط جداگانه (آب تميز و آب حاوي مس) قرار داده شد. در مرحله دوم، ماهي زبرا مورد تغذيه ماهي اسكار Astronotus ocellatus به عنوان مصرف كننده سوم در دو محيط جداگانه (آب بدون آلودگي و آب حاوي مس) قرار داده شد. در مرحله آخر، غلظت مس در بافت كبد ماهي زبرا  و اسكار اندازه‌گيري شد. همچنين، تغييرات گلوكز و آنزيم‌هاي آلانين آمينوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، اسيد فسفاتاز (ACP) اندازه‌گيري شد. نتايج اين مطالعه افزايش معني‌داري غلظت مس در بافت كبد ماهي زبرا و اسكار تحت تيمارهاي غذايي مختلف در معرض اين فلز سنگين را نشان داد. علاوه بر اين، افزايش قابل توجهي در غلظت آنزيم‌هاي مختلف (ALT، AST، ACP) و گلوكز در تيمارهاي معرض مس مشاهده شد كه مي‌تواند نشان‌دهنده آسيب به بافت‌هاي كبدي باشد.