به‌كارگيري منابع كربني مختلف در سيستم بيوفلاك بر كيفيت آب، شاخص‌هاي رشد و ترشح نيتروژن متابوليكي در ماهيان انگشت قد كپور معمولي (Cyprinus carpio)

سيستم بيوفلاك از جمله فن آوري هاي جديدي است كه در طول ساليان اخير كاربردهاي زيادي در پرورش متراكم و نيمه متراكم آبزيان داشته است. از مهم‌ترين مزاياي اين سيستم كاهش مصرف آب و افزايش ميزان توليد در واحد سطح بدون نياز به سيستم بيوفيلتر با تكيه بر حضور باكتري‌هاي هتروتروف است. اين آزمايش به مدت 45 روز با 120 قطعه بچه ماهي كپور معمولي (Cyprinus carpio) با ميانگين وزني 18/07±15/2 گرم انجام شد. بچه ماهيان به شكل تصادفي در 4 تيمار هر كدام با 3 تكرار تقسيم شدند. يك تيمار بدون تغيير در نسبت كربن به نيتروژن ولي با تعويض آب به ‌عنوان گروه شاهد (A) انتخاب شد. در تيمارهاي بعدي بچه ماهيان با سيستم بيوفلاك حاوي منابع كربني آرد ذرت (B)، آرد گندم (C) و آرد جو (D) پرورش داده شدند. در پايان دوره، شاخص‌هاي كيفي آب، ميزان رشد و نرخ ترشح نيتروژن متابوليكي بين تيمارهاي مختلف مقايسه شد. بر اساس نتايج به دست آمده شاخص‌هاي كيفي آب بين تيمارهاي بيوفلاك نسبت به گروه شاهد بهبود يافت (p 0.05). شاخص‌هاي رشد به‌طور معني‌داري در تيمارهاي بيوفلاك ارتقاء يافت p 0.05. بالاترين ميزان رشد و كمترين ضريب تبديل غذايي در سيستم بيوفلاك حاوي آرد جو ثبت شد (p 0.05). نرخ ترشح آمونياك و اوره در تيمارهاي بيوفلاك نسبت به گروه شاهد به‌طور معني‌داري بالاتر بود (p 0.05). بالاترين نرخ ترشح آمونياك و اوره در تيمار بيوفلاك حاوي آرد جو ثبت شد (p 0.05). در مجموع بر اساس نتايج به دست آمده مي‌توان اين‌چنين نتيجه‌گيري كرد كه استفاده از آرد جو به‌عنوان منبع كربن در سيستم بيوفلاك براي پرورش ماهي كپور معمولي قابل استفاده است. استفاده از اين منبع كربن علاوه بر بهبود شاخص هاي كيفي آب در ارتقاء رشد بچه ماهيان كپور معمولي در سيستم بيوفلاك نيز مؤثر خواهد بود.