راهبردهاي ايران در قبال كنشگري چين در محيط امنيتي جمهوري اسلامي ايران در آسياي مركزي

چين يكي از بازيگران و كنشگران اصلي در محيط امنيتي ج.ا.ايران در آسياي مركزي است. چين، بعد از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي همواره در تلاش بوده تا راهبرد نفوذ اقتصادي، سياسي و امنيتي خود در اين منطقه مهم را گسترش دهد. هدف اصلي چيني‌ها از كنشگري در قلمرو، تثبيت و گسترش نفوذ خود از طريق رقابت با رقباي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي خود اعم از روسيه، ايالات متحده آمريكا، ناتو، ايران و تركيه بوده است. با اينكه سياست‌هاي منطقه‌اي ايران همسو با جمهوري خلق چين است با اين‌حال گسترش دامنه نفوذ چين در منطقه آسياي مركزي عرصه را براي كنشگران منطقه‌اي ج.ا.ايران تنگ‌تر كرده است. در اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي و از طريق مطالعه ميداني و اخذ نظرات متخصصين و كارشناسان حوزه مطالعات منطقه‌اي، ژئوپليتيك و ژئواستراتژي اقدام به تحليل راهبردي تبعات حضور و كنشگري چين در محيط امنيتي ج.ا.ايران در آسياي مركزي گرديد. مطابق خروجي تحليل SWOT، راهبرد تهاجمي«SO» به عنوان راهبرد اصلي ايران در واجهه با كنشگري چين در محيط امنيتي آسياي مركزي انتخاب شد. اجرايي شدن راهبرد انتخاب شده ج.ا.ايران بر مبناي بهره‌گيري از قوت‌ها، در صدد بهره‌برداري از فرصت‌ها جهت برنامه‌ريزي راهبردي امنيتي در منطقه آسياي مركزي را در دستور كار خود قرار دهد.