تبيين نقش ساختمان‌هاي عمومي بر امنيت رواني شهروندان تهراني

در ارتباط با نقش معماري و طراحي شهري بر امنيت رواني شهروندان مباحث مختلفي مي‌بايست بررسي و تحليل گردند تا ريشه اين موضوع حياتي در جوامع امروزي مشخص گردد. از آن جا طراحي بنا يعني فرم بر عملكرد و به خصوص معنا از ديدگاه مخاطبان اثر گذار است، بنابراين نوع طراحي بناهاي عمومي و به طور خاص سازه‌ي آن ها بر معناي برداشت شده توسط شهروندان از جمله حس امنيت رواني موثر است. در اين پژوهش با توجه به مولفه هاي مختلف موثر بر سازه كه سبب القاي حس امنيت بر شهروندان ميشوند يعني چهار مورد نوع هندسه‌ي سازه، پايداري، عملكرد و فناوري استفاده شده در سازه مورد بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق، توصيفي – تحليلي و به صورت تلفيقي از كمي و كيفي بوده و جمع آورى داده ها، به روش كتابخانه اى و ميدانى با استفاده از پرسش نامه و نظرسنجي از شهروندان و افراد اهل فن انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش با توجه به فرمول كركران 384 نفر بوده و با توجه به تجزيه تحليل‌هاي انجام‌شده، نتايج ناشي از پژوهش حاكي از آن است كه از نظر پاسخ‌دهندگان دانشگاه تهران با كسب 34.10 بيشترين درصد حس امنيت رواني و تئاتر شهر با ۲۲.72 كمترين ميزان حس امنيت رواني را به مخاطبان القا مي كنند. با توجه به نتايج اين پژوهش، طراحي بنا مي تواند براساس مولفه هاي مختلف سازه در ايجاد حس امنيت رواني به شهروندان موثر بوده و بنابراين در طراحي بناهاي عمومي و داراي اهميت ويژه در آينده مي‌تواند راهگشا باشد.