ساخت و رواسازي مقدماتي مقياس «ترس‌هاي دنياي پس از مرگ» در نمونه‌ي بيماران قلبي ايراني مسلمان

ترس از مرگ موضوعي جهاني و در عين حال وابسته به فرهنگ است. پژوهش حاضر با هدف ساخت و رواسازي مقياس «ترس‌هاي دنياي پس از مرگ» درنمونه ي ايراني انجام شد. اين پژوهش، مطالعه‌اي تركيبي (كيفي و كمي) از نوع اكتشافي متوالي است. در بخش كيفي روش گردآوري داده‌ها، پس از مصاحبه‌ي باليني ساختاريافته با 12 بيمار حاد قلبي سؤالات پرسشنامه استخراج شد. جامعه ي آماري اين پژوهش در بخش كمّي، افراد ساكن شهر تهران بودند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس به صورت برخط در پژوهش شركت كردند و در مجموع 313 پرسشنامه (230 زن و 83 مرد) تكميل شد. جهت گردآوري داده ها افزون بر مقياس ترس‌هاي دنياي پس از مرگ، از پرسشنامه ي افسردگي بك (BDI-II، 1996) و مقياس عزت نفس روزنبرگ (SES، 1965) براي ارزيابي روايي ملاكي استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل عاملي اكتشافي، روش استخراج مؤلفه هاي اصلي و تحليل موازي انجام شد. در تحليل عامل اكتشافي سه عامل استخراج شد كه به ترتيب تحت عنوان عامل « ترس از مؤاخذه و عذاب قبر» ، «تنهايي و رهاشدگي» و «اشتياق و اطمينان به خدا» نامگذاري شدند. براي تعيين پايايي پرسشنامه همساني دروني زيرمقياس‌ها محاسبه شد و دامنه‌ي آلفاي كرونباخ بين 0.63 تا 0.88 قرار گرفت كه حاكي از همساني دروني مناسب مقياس و مؤلفه‌هاي آن بود. مقياس ترس هاي دنياي پس از مرگ در نمونه‌ي ايراني مسلمان پايايي و روايي مناسب دارد و مي تواند براي شناخت منشاء ترس بيماران قلبي عروقي و مداخلات كاهش اضطراب، همچنين مقايسه هاي بين فرهنگي به كار رود.