تحليل مدل شبيه‌سازي رفتار انتشار مقالات اعضاي هيئت علمي با استفاده از روش ديناميك سيستم و ارائه بهترين سناريوها: مطالعه موردي دانشگاه فردوسي مشهد

هدف: هدف اصلي اين پژوهش ارائه سناريوهايي براي افزايش ميزان انتشار مقالات علمي جي.سي.آر. اعضاي هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد جهت برنامه‌ريزي و سياست‌گذاري بهتر براي آينده است. روش‌شناسي: اين پژوهش از نوع كاربردي و با رويكرد تركيبي-اكتشافي است. در قسمت كيفي از روش دلفي استفاده شده و در بخش كمي از روش ديناميك سيستم براي مدل‌سازي و تحليل بازخوردهاي مدل استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش، تمامي اعضاي هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد هستند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بر اساس بازخورد سيستم نسبت به رفتار هر متغير نشان مي‌دهد در پنج متغير مورد مطالعه در سال 2030 مجموع سرانه مقالات هر عضو هيئت علمي با افزايش متغير جذب دانشجوي دكتري، 36.62 مقاله، متغير جذب دانشجوي كارشناسي ارشد 31.2 مقاله، متغير طرح پژوهشي 31.37 مقاله، متغير فرصت مطالعاتي 31.77 مقاله و متغير مطالعات مستقل 31.16 مقاله خواهد بود. نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست‌آمده در اين پژوهش نشان داد كه اگر دانشگاه فردوسي مشهد بخواهد براي افزايش تعداد مقالات جي.سي.آر. اعضاي هيئت علمي خود برنامه‌ريزي نمايد، بهترين سناريو جذب دانشجوي دكتري و پس از آن سرمايه‌گذاري در بخش فرصت‌هاي مطالعاتي و طرح‌هاي پژوهشي خواهد بود.