بررسي اثر كمپلكس واناديوم-روي بر تغييرات ساختار هيستولوژيك و استريولوژيك، آنزيم‌هاي عملكردي و شاخص‌هاي استرس اكسيداتيو بافت كبد در موش‌هاي صحرايي نر بالغ مبتلا به ديابت نوع 2

زمينۀ مطالعه: واناديوم و روي به عنوان عناصري با غلظت كم در بدن جانداران با طيف گسترده‌اي از فعاليت‌ها مشخص مي‌شوند. فعاليت شبه انسوليني آن‌ها از طريق تنظيم متابوليسم كربوهيدرات‌ها، ليپيدها و حذف علائم ثانويه اين بيماري، به وضوح توانايي اين عناصر را در بهبود بيماري ديابت نشان مي‌دهد.هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر كمپلكس واناديوم-روي بر تغييرات ساختاري، عملكردي و وضعيت استرس اكسيداتيو بافت كبد در موش‌هاي صحرايي نر بالغ ديابتي صورت گرفت.روش‎كار: 40 سر موش صحرايي نر بالغ با دامنه وزني يكسان به‌طور تصادفي به 4 گروه 10 تايي (شاهد، ديابتي، موش‌هاي سالم دريافت كننده كمپلكس واناديوم-روي، موش‌هاي ديابتي دريافت كننده كمپلكس واناديوم-روي) تقسيم شدند و اين تركيب را به ميزان 10 ميلي‌گرم/كيلوگرم، 1 بار در روز به مدت 60 روز به صورت گاواژ دهاني دريافت كردند. در پايان دوره پس از خونگيري، بخشي از بافت كبد براي اندازه‌گيري شاخص‌هاي استرس اكسيداتيو و باقي آن جهت مطالعات استريولوژي و هيستولوژي از بدن خارج شد. سرم جدا شده از حيوانات نيز جهت اندازه‌گيري آنزيم هاي عملكردي بافت كبد (آسپارتات آمينوترانسفراز، آلكالاين فسفاتاز، آلانين آمينوترانسفراز) مورد استفاده قرار گرفت.نتايج: كمپلكس واناديوم-روي در حالت طبيعي هيچ عوارضي براي بافت كبد ندارد اما مي‌تواند با كاهش سطح گلوكز خون در موش‌هاي ديابتي و بهبود وضعيت استرس اكسيداتيو از آسيب‌هاي ساختاري بافت كبد تا حد زيادي ممانعت به عمل آورد.نتيجه گيري نهايي: كمپلكس واناديوم-روي مي‌تواند با مكانيسم كنترل قند خون و مهار استرس اكسيداتيو رهيافتي مناسب براي جلوگيري از بروز آسيب‌هاي كبدي كه به دنبال هيپرگليسمي مزمن در بيماران ديابتي ايجاد مي‌گردد، به‌كار گرفته ‌شود.