بيماري آلزايمر: مرور روايتي بر نشانه‌هاي باليني، تغييرات مولكولي، روش هاي فيزيكي و بيوفيزيكي مؤثر در بهبود آن

مقدمه: بيماري آلزايمر نوعي بيماري تحليل برنده عصبي و غير قابل بازگشت سيستم عصبي است. در حال حاضر، دو عامل كلافه‌هاي آميلوئيد بتا و هايپرفسفريلاسيون تائو و همچنين اثرات هم افزايي اين دو عامل به‌روي هم، از علل اصلي بروز اين بيماري به شمار مي‌آيند. تاكنون، تلاش‌هاي محققان براي درمان كامل اين بيماري، به دليل پيچيدگي‌هاي پاتوفيزيولوژي آن، موفق نبوده است. به علاوه، وجود سد خوني- مغزي چالشي جدي براي تحويل داروهاي نوين به‌حساب مي‌آيد. هرچند، در سال‌هاي اخير تدابير متفاوتي براي بهبود وضعيت شناختي بيماران مبتلا انديشيده شده است. نتيجه‌گيري: امروزه، از بين رفتن مرزهاي بين علوم مختلف، منجر به توسعه‌ي استراتژي‌هاي جديدي شده است كه اغلب روش‌هاي غيرتهاجمي براي درمان بيماري ارائه مي‌دهند. اين روش‌ها، از جمله روش‌هاي بيوفيزيكي، فرآيند درمان بيماري‌هاي تحليل ‌برنده عصبي از جمله بيماري آلزايمر را بهبود مي‌بخشند. در اين مقاله مروري سعي شده است به پاره‌اي از اين راهكارها اشاره شود و جوانب مثبت و منفي آن‌ها نسبت به روش‌هاي سنتي مصرف دارو مورد بحث قرار گيرد.