كشف تجارب زنان بعد از هيستركتومي: يك مطالعه كيفي

مقدمه : هيستركتومي، ازجمله شايع‌ترين جراحي‌هاي زنان در دوره معاصر است. اين جراحي، مستقيم با باروري زنان در ارتباط است و بيرون آوردن رحم مي‌تواند عواقب جبران‌ناپذيري از لحاظ روان‌شناختي، فيزيولوژيك و جنسي براي زنان به همراه داشته باشد. اين پژوهش با هدف كشف تجارب زنان بعد از هيستركتومي انجام شد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش، كيفي و بر اساس راهبرد پديدارشناسي توصيفي بود. نمونه از بين زناني كه در بيمارستان شهيد صدوقي شهر يزد، جراحي هيستركتومي انجام داده بودند انتخاب شدند و بر اساس نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي، مصاحبه نيمه ساختاريافته بر روي مشاركت كنندگان اجرا گرديد و تا رسيدن به اشباع، تعداد ۱۸ نفر انتخاب شدند. مصاحبه ها در سال (۱۳۹۹) و به مدت شش ماه، به صورت حضوري، تلفني يا تصويري بود. براي تحليل داده‌ها از روش هفت مرحله‌اي كلايزي و نرم‌افزار مكس‌كيودا استفاده گرديد.يافته ها: پس از استخراج مفاهيم، يافته‌هاي پژوهش در قالب ۳۱۵ گزاره، ۱۵۶ مفهوم، ۲۵ مقوله فرعي و ۵ مقوله اصلي بازنمايي شد. مقوله‌هاي اصلي استخراج شده: تعارض و ترديد، نگراني جنسي، حمايت همسر، حمايت اجتماعي و توانمندي-فرسودگي بودند. نتيجه‌گيري: مراقبان سلامت بايد علاوه بر جنبه هاي جسماني، به جنبه هاي روان‌شناختي مراقبت از اين زنان نيز بپردازند. بنابراين، اين تجارب مي‌تواند از يكسو به زناني كه قصد جراحي هيستركتومي دارند و از سوي ديگر به مراقبان سلامت و خانواده زنان كمك كند تا با اين تجارب آشنا شده و به كاهش پيامدهاي منفي اين جراحي كمك كنند.