تأثير مشاوره بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما بر تهوع و استفراغ بارداري در مراجعه‌كنندگان به مراكز جامع سلامت شهر همدان، 1399

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ دوران باردراي يكي از شكايات شايع زنان باردار است. مطالعه حاضر تأثير مشاوره را بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما بر تهوع، استفراغ و اغ زدن در زنان باردار بررسي كرده است. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني دو گروهي است كه در سال 1399 روي 60 خانم باردار در هفته 8 تا 12 بارداري انجام شد. براي شركت‌كنندگان در گروه مداخله، سه جلسه مشاوره بر اساس مدل مراقبت مستمر توسط ماما به صورت چهره‌به‌چهره انجام شد. گروه كنترل مراقبت‌هاي روتين بارداري را دريافت كردند. شدت تهوع و استفراغ به تفكيك هريك از سؤالات پرسش‌نامه PUQE، سه روز قبل از شروع مطالعه و هر روز، به مدت 14روز حين مطالعه بررسي شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 22 و آزمون‌هاي آماري كاي اسكوئر و آزمون سنجش اندازه‌گيري مكرر تجزيه‌وتحليل شد. P كمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.يافته‌ها: در گروه مداخله بعد از انجام مشاوره توسط ماما، ميانگين نمرات ساعات تهوع، دفعات استفراغ و اغ زدن و شدت كلي تهوع و استفراغ در طول دو هفته نسبت به قبل كاهش يافت (P 0.001). اگرچه اين كاهش نسبت به گروه كنترل در هفته اول مداخله معني‌دار نبود (P 0.05)، تفاوت بين دو گروه در هفتۀ دوم مطالعه از نظر شدت كلي تهوع و استفراغ بر اساس نمره كلي پرسش‌نامه PUQE كاملاً معني‌دار بود (P 0.05). نتيجه‌گيري: استفاده از مدل مشاوره‌اي مراقبت مستمر توسط ماما براي كاهش تهوع و استفراغ دوران بارداري توصيه مي‌شود.