مقايسه اضطراب مرگ و شادكامي پرستاران شاغل در بخش كرونا با پرستاران شاغل در ساير بخش‌ها در مراكز آموزشي درماني شهر شيراز در سال 1399

سابقه و هدف: اين مطالعه با هدف مقايسه اضطراب مرگ و شادكامي در پرستاران شاغل در بخش كرونا با پرستاران شاغل در ساير بخش‌ها در مراكز آموزشي درماني شهر شيراز در سال 1399 انجام شد. مواد و روش‌‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي-مقطعي است. نمونه پژوهش 155 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌هاي كرونا و 155 نفر از پرستاران شاغل در ساير بخش‌ها‌ي مراكز آموزشي درماني شهر شيراز بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبتي و متناسب با تعداد پرستاران در هر مركز آموزشي درماني انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه سه قسمتي (اطلاعات دموگرافيك، شادكامي آكسفورد، اضطراب مرگ تمپلر) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 26 تجزيه‌وتحليل شد. از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد.يافته‌ها: ميانگين نمرات اضطراب مرگ در پرستاران بخش كرونا و ساير بخش‌ها به ترتيب 3.06 ± 8.34 و 3.38 ± 7.15 بود. بين ميانگين نمرات اضطراب مرگ پرستاران در دو گروه از نظر آماري تفاوت معناداري وجود داشت (0.05 p). ميانگين نمرات شادكامي در پرستاران بخش كرونا و ساير بخش‌ها به ترتيب 11.14 ± 39.77 و 10.38 ± 45.43 بود. بين ميانگين نمرات شادكامي پرستاران در دو گروه از نظر آماري تفاوت معناداري وجود داشت (0.05 p). همچنين بين اضطراب مرگ و شادكامي رابطه معكوسي وجود داشت (P 0.001, r=-0.482). نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي‌شود در موقعيت‌هاي بحراني مانند پاندمي كوويد 19، سلامت رواني پرستاران بيشتر مورد توجه قرار گيرد.