بررسي قابليت رنگ‌بري خميركاغذ مركب‌زدايي شده با آنزيم همي‌ سلولاز در مقايسه با فرآيند متداول شيميايي

در اين پژوهش، قابليت رنگ‌بري خميركاغذهاي مركب‌زدايي شده با آنزيم همي‌سلولاز در مقايسه با روش متداول شيميايي بررسي شد. در ابتدا، مخلوط خميركاغذ بازيافتي با آنزيم همي سلولاز در سطوح مختلف ميزان مصرف و مدت زمان تيمار (تحت ساير شرايط ثابت فرآيندي) در محدودۀ 6/5-7 pH مركب زدايي شدند و تيمارهاي آزمايشيH2T3 (ميزان مصرف: 0/2 درصد (براساس وزن خشك خميركاغذ بازيافتي)؛ زمان تيمار: 60 دقيقه) وH4T2 (ميزان مصرف: 1 درصد؛ زمان تيمار: 50 دقيقه) به عنوان بهترين تيمار انتخاب شدند. در ادامه، خميركاغذهاي انتخابي با استفاده از پراكسيد هيدروژن تحت شرايط ثابت فرآيندي رنگ‌بري شده و قابليت رنگ‌بري آنها در مقايسه با خميركاغذهاي متداول شيميايي مقايسه شد. براساس نتايج به‌دست آمده، قابليت رنگ‌بري خميركاغذهاي مركب‌زدايي شده با همي‌سلولاز بهتر از خميركاغذهاي رنگ‌بري شده پس از مركب‌زدايي شيميايي بوده و كاغذهاي حاصل از درجه روشني و سفيدي بيشتر و همچنين زردي كمتر برخوردار بودند اما ماتي اين كاغذها در اثر رنگ‌بري كاهش يافت. همچنين خميركاغذهاي پيش‌تيمار شده با آنزيم‌ همي‌سلولاز، كاغذهاي با شاخص‌هاي مقاومت به كشش و تركيدگي بيشتري بعد از مرحله رنگ‌بري نشان دادند به‌طوري كه در تيمارهاي آنزيمي H2T3 و H4T2 ، افزايش شاخص مقاومت به كشش به‌ترتيب 13/22 درصد و 12/59 درصد و افزايش شاخص مقاومت به تركيدگي به‌ترتيب 3/66 و 6/22 درصد به‌دست آمد. اين در حالي است كه شاخص‌هاي مقاومت به كشش و تركيدگي خميركاغذ مركب‌زدايي شده شيميايي بعد از رنگ‌بري به‌ترتيب به ميزان 10/17 درصد و 16 درصد بهبود يافتند. همچنين درصد كاهش شاخص مقاومت به پارگي كاغذ در تيمارهاي آنزيمي H2T3 و H4T2 بعد از رنگ‌بري، به‌ترتيب 12/45 درصد و 8/06 درصد در مقايسه با خميركاغذهاي مركب‌زدايي شده شيميايي (4/44 درصد) تعيين شد. براساس نتايج كلي به‌دست آمده از مقايسه ويژگي‌هاي كيفي كاغذهاي ساخته شده از خميركاغذهاي مختلف رنگ‌بري شده با پراكسيد هيدروژن، پيش‌تيمار آنزيمي H2T3 در مجموع قابليت رنگبري، ويژگي هاي نوري و مقاومتي به مراتب بهتري را نتيجه داده است.