طبقه‌بندي پوشش اراضي استان بوشهر با استفاده از تصاوير تركيب داده‌هاي لندست 8 و موديس

اطلاعات كاربري و پوشش زمين براي پايش، برنامه‌ريزي و مديريت پويا و توسعه معقول زمين حياتي است. اخيراً به‌دليل فعاليت‌هاي انساني، اطلاعات پوشش زمين به‌شدت تغيير كرده است. بنابراين، پايش به‌موقع، دقيق و مؤثر بر اراضي براي حفاظت، توسعه منطقي و استفاده از منابع زمين اهميت زيادي دارد. پايش مستمر سنجش از دور پوشش اراضي در مناطق به‌سرعت در حال توسعه به‌طور فزاينده اي به داده‌هاي سنجش از دور در وضوح زماني و مكاني بالا بستگي دارد. در بسياري از موارد دستيابي به تصاوير كافي با تفكيك زماني و مكاني از يك سنجنده دشوار است. در اين پژوهش از مدل ادغام زماني-مكاني ESTARFM (مدل ادغام بازتاب تطبيقي مكاني-زماني بهبود يافته) براي تركيب داده‌هاي لندست 8 و موديس استفاده شد. اين روش داراي سه مرحله است، 1) بهبود مدل ادغام بازتاب تطبيقي مكاني-زماني تعيين تركيب داده بهينه براي استخراج نوع پوشش، 2) تقسيم‌بندي تصوير و استخراج پوشش زمين و ارزيابي دقت از روش نمونة ميداني استفاده شد. 3) سپس اطلاعات پوشش اراضي استان بوشهر با استفاده از روش طبقه‌بندي شيء‌گرا استخراج شد. در اين مطالعه، روش پيشنهادي به‌صورت مطالعه موردي در استان بوشهر استفاده شد. نتايج نشان داد كه دقت كلي و ضرايب كاپا در روش شيء‌گرا به‌ترتيب 93.34 درصد و 0.86 و دقت كاربر/توليدكننده پوشش اراضي در روش پيكسل‌گرا بيش از 80 درصد بوده است. رويكرد ارائه شده يك روش فني دقيق و كارآمد براي استخراج مؤثر اطلاعات كاربري اراضي در مناطق ناهمگن ارائه مي‌كند. در پژوهش حاضر، از يك روش تحليل جامع براي ادغام داده‌هاي چندمنبعي استخراج اطلاعات كاربري و پوشش زمين استفاده شد. اين روش براي بهينه‌سازي كاربري/پوشش زمين سودمند است و پشتيباني فني و داده‌اي را براي پايش بر كاربري و پوشش زمين در مناطق حفاظت ‌شده و منطقه در دست توسعه در دوره‌هاي آينده فراهم مي‌كند.