شماره ركورد :
1319028
عنوان مقاله :
اثر مصرف آمينواسيدهاي شاخه‌دار و و‌يتامين اي بر آسيب عضلاني
پديد آورندگان :
رستمي ، اكرم دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , دميرچي ، ارسلان دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , ابراهيمي ، مريم دانشگاه گيلان - دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
از صفحه :
160
تا صفحه :
171
كليدواژه :
فعاليت وامانده‌ساز , كراتين ‌كيناز , لاكتات ‌دهيدروژناز , مكمل‌دهي ورزشي
چكيده فارسي :
هدف: امروزه بين ورزشكاران به مصرف مكمل‌هاي آمينو اسيد با هدف كاهش آسيب‌هاي عضلاني بيش از گذشته توجه شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر مصرف 1 دُز آمينواسيدهاي شاخه‌دار پيش از فعاليت وامانده‌ساز به همراه ۱ ماه مكمل‌‌‌دهي ويتامين اي بر آنزيم‌هاي كراتين كيناز و لاكتات ‌دهيدروژناز زنان فعال بود. روش ها: تعداد 32 نفر از دانشجويان زن فعال دانشگاه رازي كرمانشاه با دامنه سني 18 تا 23 سال به‌صورت در دسترس و بر‌اساس معيارهاي ورود به مطالعه انتخاب شده و پس از اخذ فرم رضايت‌نامه آگاهانه به‌طور تصادفي در 4 گروه 8 نفره دارونما، ويتامين اي، گروه آمينواسيدهاي شاخه‌دار و آمينواسيدهاي شاخه‌دار / ويتامين اي قرار گرفتند. ويتامين اي روزانه 1 عدد كپسول معادل 400 واحد بين‌المللي و گروه آمينواسيدهاي شاخه‌دار ‌به‌صورت طعم‌‌‌دار‌شده با آبليمو از 2 ساعت و نيم قبل از انجام فعاليت در 4 نوبت با فاصله زماني 30 دقيقه مصرف شد. آزمون شامل 30 دقيقه فعاليت با 50 درصد توان هوازي و بلافاصله فعاليت با 75 درصد توان هوازي تا حد واماندگي روي دوچرخه كارسنج بود. نمونه‌گيري از آزمودني‌ها بلافاصله و 48 ساعت بعد از فعاليت انجام‌ شده و داده‌‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح 0.05=α  با آزمون‌هاي شاپيرو ويلك، آناليز واريانس با اندازه‌گيري تكراري، آزمون تعقيبي بونفروني و همبستگي پيرسون تجزيه‌‌و‌تحليل شدند. يافته ها: اثر هيچ‌كدام از مكمل‌ها بر سطوح لاكتات ‌دهيدروژناز و كراتين ‌كيناز بلافاصله پس از فعاليت معنا‌دار نبود (0/05 P)، اما ميانگين سطوح كراتين ‌كيناز و لاكتات‌ دهيدروژناز 48 ساعت پس از فعاليت در گروه‌هاي آمينواسيدهاي شاخه‌دار (CK= 199.4±11.00, LDH=213.2±23.44) و آمينواسيدهاي شاخه‌دار /‌ ويتامين اي (CK= 188.3±3.20, LDH= 208.3±40.12) نسبت به گروه‌هاي دارونما و ويتامين اي نيز پايين‌تر بود (P=0/001) و كمترين مقدار آن‌ها نيز در گروه آمينواسيدهاي شاخه‌دار و آمينواسيدهاي شاخه‌دار / ويتامين اي مشاهده شد كه با سطوح پلاسمايي لوسين و ايزولوسين ارتباط منفي قابل‌توجهي داشت (0/001=‌P). نتيجه گيري: با اينكه مصرف آمينواسيدهاي شاخه‌دار به‌تنهايي پيش از فعاليت وامانده‌ساز باعث كاهش شاخص‌هاي آسيب عضلاني شد، اما به ‌نظر مي‌رسد مصرف لوسين و ايزولوسين در كنار مكمل‌دهي ويتامين اي اثر بيشتري در كاهش آسيب‌ عضلاني داشته باشد.
عنوان نشريه :
طب مكمل
عنوان نشريه :
طب مكمل
لينک به اين مدرک :
بازگشت