شناسايي عوامل مؤثر بر اثربخشي راهبران آموزشي و تربيتي از ديدگاه معلمان چندپايه استان گيلان

هدف پژوهش حاضر شناسايي عوامل مؤثر بر اثربخشي راهبران آموزشي و تربيتي مدارس چندپايه استان گيلان بود. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و به روش توصيفي– همبستگي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه معلمان كلاس‌هاي چندپايه دوره ابتدايي استان گيلان به تعداد 1945 نفر بود. بر مبناي جدول مورگان، نمونه‌اي به حجم 322 نفر به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شد. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق‌ساخته بود كه روايي آن توسط اساتيد صاحب‌نظر تأييد و پايايي نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ 0/91 به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. براساس نتايج تحليل، عوامل مؤثر بر اثربخشي راهبران آموزشي و تربيتي به ترتيب در هشت عامل خلاصه شدند: ويژگي‌هاي فردي و شخصيتي راهبر؛ نظارت و راهنمايي؛ دانش فني و مهارتي راهبر؛ جو سازنده و مشاركتي مدرسه؛ ايجاد انگيزش و حمايت از همكاران؛ ارتباط مؤثر؛ رشد و توانمندسازي همكاران؛ شرايط محيطي و اقتضايي مدرسه كه در مجموع 73/32 درصد از واريانس كل را تبيين مي‌كنند. از بين اين عوامل، ويژگي‌هاي فردي و شخصيتي راهبر با 11/15 درصد داري بيشترين سهم در اثربخشي راهبران آموزشي و تربيتي است. بنابراين، افرادي كه به دنبال نظارت و راهبري اثربخشي در آموزش‌ و پرورش هستند بايد اين عوامل را مد نظر قرار دهند.