بررسي ديدگاه‌هاي انتقادي داوكينز درباره استدلال‌هاي وجود خدا

داوكينز پيشتاز الحادگرايي نوين با اعتقاد به ناسازگاري نظريه تكامل و خداباوري و در ضديت با آفرينش‌گرايي معتقد است كه پيدايش، تحول و تنوع حيات را بر اساس اصول نظريه تكامل مي‌توان تبيين كرد پس نيازي به فرض يك خداي برتر، قدرتمند و پيچيده براي تبيين تغييرات نيست. وي با رد براهين سنتي وجود خدا و ارائه استدلال‌هايي در نامحتملي وجود خدا نياز به موجود ماوراء طبيعي با عنوان خداوند را انكار كرده است. در اين مقاله اشكالات ادعاهاي او بيان مي‌گردد. از جمله اشكالات وي در تحليل خداباوري مي توان به سستي دلايل، برداشت‌ ناقص و نامتجانس از خداوند، نادرستي پيشفرض غيرعقلي بودنِ باور به خدا و مغالطه هاي مكرر در تحليل خداباوري اشاره كرد. داوكينز كه از نظريه تكامل، رد وجود خدا و غايتمندي عالم را به دست آورده‌ منطقاً راهي خطا رفته است.