شناسايي متغيرهاي روان‌شناختي و تحصيلي مؤثر در ساخت سريع دانش مشاركتي در موقعيت‌هاي بحراني (مورد: دانشجويان رشته مهندسي مكانيك دانشگاه يزد)

هدف: هدف از اجراي پژوهش، شناسايي تأثير متغيرهاي روان‌شناختي در ساخت سريع دانش مشاركتي در موقعيت‌هاي بحراني بود. روش پژوهش: روش پژوهش توصيفي از نوع علّي- مقايسه‌اي بود. هشت تيم از دانشجويان مهندسي مكانيك به‌صورت داوطلبانه در مسابقه‌ غلبه بر زمان شركت كردند كه توسط استادان گروه مهندسي مكانيك دانشگاه يزد طراحي‌شده بود. دانشجويان در روز مسابقه با مسئله ناگهاني (ساخت قايق بادي براي حمل يك كيلو بار در كمترين زمان و بيشترين مسافت) مواجه شدند. وسايل مشخص به‌صورت مساوي در اختيار تيم‌ها قرار گرفت. پس از پايان زمان ساخت و برگزاري داوري توسط استادان، سه گروه به‌عنوان موفق و پنج گروه به‌عنوان ناموفق معرفي شدند. شركت‌كنندگان به پرسشنامه‌هاي باورهاي معرفت‌شناختي شومر، رويكردهاي يادگيري، گرايش به تفكر انتقادي ريتكس، هوش هيجاني برادبري و گريوز، و خوداظهاري معدل پاسخ دادند. يافته‌ها: يافته هاي معني‌دار آماري نشان معدل تحصيلي گروه‌هاي موفق به‌طور معني‌داري بالاتر از گروه‌هاي ناموفق بود اما در متغيرهاي باورهاي معرفت‌شناختي، رويكردهاي يادگيري، گرايش به تفكر انتقادي و هوش هيجاني بين گروه موفق و ناموفق تفاوت معني‌داري ديده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه شركت‌كنندگاني كه داراي باورهاي معرفت‌شناختي رشد يافته هستند، بيشتر از رويكرد يادگيري استراتژيك استفاده مي كنند، گرايش متوسطي به تفكر انتقادي و هوش هيجاني متوسط دارند.