شناسايي مؤلفه‌هاي الگوي جذب و اثرگذاري دانش‌آموختگان مديريت آموزش عالي در نظام حكمراني آموزش عالي ايران

هدف: هدف از اجراي اين پژوهش، شناسايي مؤلفه‌هاي جذب و دانش‌آموختگان مديريت آموزش عالي در نظام حكمراني آموزش عالي در ايران بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر آميخته (كيفي و كمي) است. جامعه آماري پژوهش در بخش كيفي، مديران گروه علوم تربيتي، استادان و خبرگان آموزش عالي و در بخش كمي، مديران گروه علوم تربيتي و استادان گروه علوم تربيتي دانشگاه‌هاي دولتي ايران بوده است. در بخش كيفي، 18 نفر با روش هدفمند و در بخش كمي، 155 نفر با استفاده از جدول كرجسي و مورگان (1970) انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها در بخش كيفي، مصاحبه‌هاي عميق و غيرساختار يافته و در بخش كمي، پرسشنامه محقق ساخته با ضريب پايايي، 0.92 است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها در بخش كيفي با استفاده از روش ميكروسكوپي (تحليل خرد) در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي و با بهره‌گيري از نرم‌افزار MAXQDA2020 و در بخش كمي با استفاده از نرم‌افزار SPSS  و Smart PLS انجام گرفته است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش بيانگر آن است كه اين مدل در قالب 27 مقوله اصلي و 95 متغير شامل سياست‌گذاري جذب و به‌كارگيري دانش‌آموختگان و طراحي چندبعدي نظام جذب به‌عنوان هسته يا مقوله اصلي مدل؛ متغيرهاي علّي (عوامل سازماني، عوامل فراسازماني، آمادگي براي جذب و به‌كارگيري، شايستگي هاي درون فردي، شايستگي هاي شخصي و شايستگي هاي كارآفريني)؛ متغيرهاي زمينه اي (مسئوليت‌پذيري، زمينه كاري، اسناد بالادستي)؛ شرايط مداخله گر (فرهنگ سازماني جذب، عدالت سازماني جذب)؛ مقوله‌هاي راهبردي (نهادينه‌سازي سيستم مديريت توانمندي‌هاي كارآفرينانه دانش‌آموختگان، طراحي فرايند مديريت استعداد رفتار كارآفرينانه چندگانه و طراحي نظام تخصيص منابع) و درنهايت مقوله‌هاي پيامدي (اشتغال‌زايي، ارزش‌آفريني و مزيت رقابتي چندگانه، ايجاد تضمين كيفيت در نظام آموزش عالي) قرار گرفت. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه دانشگاه مركز ثقل كارآفريني و فعاليت دانشجويان و دانش‌آموختگان متخصص است و در دانشگاه‌ها بهتر از هر جاي ديگري مي‌توان سياست‌هاي جذب و اثرگذاري دانش‌آموختگان را تدوين كرد؛ بي‌توجهي به جذب و اثرگذاري آنها باعث بي‌انگيزگي دانشجويان و دانش‌آموختگان مي‌شود. ازاين‌رو سزاوار است كه در جذب دانش‌آموختگان بيشتر سرمايه‌گذاري شود.