رابطه انسان و فناوري در آموزش الكترونيك از چشم‌انداز نظريه كنشگرشبكه

هدف: بررسي رابطه انسان و فناوري در آموزش الكترونيك و پاسخ به اين پرسش كه «فناوري‌ اطلاعات در آموزش الكترونيك چه تغييراتي در امر آموزش و نيز كنشگران آن ايجاد مي‌كند»؟ پاسخ به اين سوال‌هاي فرعي كه آيا فناوري ارتباطي در آموزش الكترونيك، نقش كنشگر انساني را كمرنگ و بدل به تسهيلگر مي‌كند؟ فناوري‌ در آموزش مجازي چه اثراتي بر آموزگار، دانش‌آموزش، كلاس، محتواي درسي، نظام ارزيابي و تصور همگاني از آموزش دارد و چگونه شبكه آموزش را بازتعريف مي‌كند؟روش پژوهش:  براي بررسي اثر فناوري‌ آموزش الكترونيك بر معلم، فراگير، محتواي آموزشي و ديگر كنشگران و عناصر اين عرصه از  روشي اسنادي و توصيفي- تحليلي استفاده مي‌كنيم و با به خدمت گرفتن چهارچوب مفهوميِ نظريه كنشگرشبكه و به طور خاص مفاهيم وساطت‌هاي چهارگانه آن به عنوان يك ابزار تحليلي در فهم ارتباط انسان و فناوري در حوزه آموزش الكترونيك، تحليل و تفسيري از آموزش الكترونيك و عامليت كنشگران آن ارائه مي‌دهيم. يافته‌ها: فناوري اطلاعات در آموزش الكترونيك 1- هدف را تغيير مي‌دهد (وساطت ترجمه)؛ 2- كنش را تغيير مي‌دهد (وساطت تشكيل)، 3- زمان و مكان را در خود جمع مي‌كند (وساطت جعبه سياه سازي)، 4- ديگر كنشگران را نمايندگي مي‌كند (وساطت نمايندگي). نتيجه‌گيري: فناوري اطلاعات در آموزش مجازي ابزاري صرف در دست آموزگار و در خدمت آموزش نيست. اين فناوري هم كنشگرانِ اين حوزه و هم امر آموزش را از جهات متعدد تغيير داده است كه تحليل اين شيوه آموزش در قالب وساطت‌هاي چهارگانه فهمي روشن‌تر از اين تغييرات ارائه مي‌دهد. «آموزشِ تغيير يافته» با وساطت فناوري را بايد از نو شناخت.