تاثير دشواري تكليف شناختي و صداي گفتاري بر نوسان قامت

مقدمه: مطالعات بسياري براي بررسي تعامل بين قامت و نيازهاي شناختي انجام گرفته، اما همچنان اثر تكليف شناختي بر كنترل قامت به روشني مشخص نشده است. از عوامل مهم ايجاد نتايج متناقض دشواري تكليف شناختي و همچنين صداي گفتاري (پاسخ كلامي همزمان به تكليف شناختي) است كه به درستي بررسي نشده است. اين تحقيق با هدف بررسي تعامل اثر دشواري تكليف شناختي و صداي گفتاري بر كنترل قامت انجام گرفت.روش پژوهش: 20 داوطلب جوان سالم (ميانگين سني3/2±22 سال)، براي اجراي 4 شرايط آزمايشي تصادفي روي صفحۀ نيرو ايستادند. شرايط شامل تركيب دو سطح دشواري تكليف شناختي (آسان و دشوار) و پاسخ كلامي (پاياني وهمزمان) بود.يافته ها: نتايج تحليل واريانس دوراهه با سطح معناداري0/05 P ،افزايش قابل توجهي را در پراكندگي مركز فشار در شرايط پاسخ كلامي همزمان به تكليف شناختي دشوار نسبت شرايط پاسخ كلامي پاياني نشان داد (0/05 P).همچنين مساحت بيضي مركز فشار در شرايط تكليف شناختي دشوار نسبت به تكليف شناختي آسان در صورت پاسخ كلامي پاياني كاهش يافت، اما در پاسخ كلامي همزمان افزايش يافت (0/05 P).نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق حاضر، به نظر مي رسد كه تكليف شناختي دشوار به سهم بزرگتري از ظرفيت توجه نياز دارد و به دور كردن توجه از تكليف قامتي منجر مي شود. بنابراين پردازش خودكار اجازه دارد تا قامت را از طريق فرايندهاي غيرهشيار، سريع و بازتابي به صورت كارآمدتري تنظيم كند. همچنين صداي گفتاري به افزايش نوسان قامت منجر شده و مانع از اثر مثبت تكليف شناختي مي شود. در نتيجه در طراحي مداخلات مناسب، توجه به اثرات تعاملي دشواري تكليف شناختي و صداي گفتاري ضروري به نظر مي رسد.