ادراك ويژۀ عمل در شرايط متفاوت كانون توجه در كودكان اوتيسمي

مقدمه: تغيير سبك زندگي و روند روزافزون اختلالات رشدي كودكان به‌ويژه در حيطۀ تعاملات اجتماعي، نياز به انجام پژوهش در اين حوزه را ضروري ساخته است. ازاين‌رو هدف پژوهش حاضر بررسي ادراك ويژة عمل در شرايط متفاوت كانون توجه در كودكان مبتلا به اوتيسم بود.روش پژوهش: بدين‌منظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طيف اوتيسم با عملكرد بالا به‌صورت تصادفي در سه گروه 15 نفرة توجه دروني، بيروني و كنترل تقسيم شدند. تكليف آزمودني‌ها پرتاب دارت و تخمين اندازۀ هدف بود. پس از اجراي پيش‌آزمون، گروه‌ها در پنج بلوك ده‌كوششي تكليف پرتاب دارت را انجام دادند. دستورالعمل‌هاي تمركز توجه، پيش از هر كوشش مختص گروه‌هاي تجربي ارائه شده و از آزمودني‌ها درخواست مي‌شد پيش از اجراي تكاليف در هر بلوك، اندازة هدف را تخمين بزنند. براي اين منظور، شركت‌كنندگان براي كشيدن دايره‌اي هم‌اندازۀ هدف دارت، از شكل دواير موجود در مايكروسافت پاورپوينت استفاده كردند. روز بعد آزمون‌هاي يادداري و انتقال اجرا شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه گروه توجه دروني در هر دوي مراحل اكتساب و يادداري و انتقال عملكرد پرتاب دارت و ادراكِ ويژة عمل بهتري نسبت به گروه توجه بيروني و كنترل داشت (05/0≥P).نتيجه‌گيري: به‌طور كلي يافته‌ها نشان داد در كودكان مبتلا به اختلال طيف اوتيسم، توجه دروني به عملكرد و يادگيري بهتري نسبت به توجه بيروني منجر مي‌شود. بنابراين مربيان و معلمان تربيت‌ بدني كه با اين افراد كار مي‌كنند، هنگام طراحي جلسات تمرين بايد بر منافع توجه دروني تأكيد كنند.