بررسي تجربي عملكرد حرارتي يك نمونه ي آبگرمكن خورشيدي لوله خلاء اصلاح شده به كمك نانوسيالات

امروزه انرژي نقش مهمي در رشد اقتصادي جوامع بشري بازي مي كند. در ميان انواع انرژي هاي مصرفي توسط بشر، انرژي خورشيد را مي توان فراوان ترين دانست. از اينرو طي سال هاي گذشته انواع سيستم هاي آبگرمكن خورشيدي ساخته و مورد استفاده قرار گرفته اند. با توجه به قابليت هاي چشمگير نانوسيالات در بهبود فرايندهاي انتقال حرارت و افزايش بازدهي حرارتي سيستم هاي گرمايي، بررسي استفاده از نانوذرات به عنوان جايگزين سيالات متداول در سيستم هاي مختلف حرارتي به ويژه سيستم هاي انرژي خورشيدي و همچنين اثر انواع نانوسيال پركاربرد بر افزايش بازدهي حرارتي كلكتور لوله خلاء خورشيدي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. در اين پژوهش، مهمترين جزء، يعني راندمان آبگرمكن هاي خورشيدي و همچنين روند انتقال حرارت با استفاده از سه نوع نانوسيال (با درصد جرمي 1%)، مورد بررسي قرار گرفته است. تمامي آزمايشات با رعايت استانداردهاي مربوطه (9806 -ISO)، و در روزهاي آفتابي انجام گرفته اند. بيشترين ميزان افزايش انتقال حرارت نانوسيالات و همچنين راندمان حرارتي سيستم مربوط به ساعات ظهر (ظهر شرعي) است كه در اين ميان، بالاترين راندمان مربوط به نانو سيال اكسيد آلومينيوم(AL2O3  nanofluid)، با 3/46% افزايش نسبت به سيال پايه (سيال روغن) مي باشد. راندمان حرارتي سيستم با نانوسيال اكسيد تيتانيوم (TiO2 nanofluid) و نانوسيال اكسيد كربن (C  nanofluid) و همچنين سيال پايه (Oil  fluid) به ترتيب 2/54% و 2/12% و 1/6% را نشان مي دهند. با توجه به شدت افزايش ظرفيت حرارتي نانوسيال هاي مورد استفاده قرار گرفته، مي توان ظرفيت حرارتي را عاملي مهم در افزايش راندمان آبگرمكن هاي خورشيدي لوله خلاء دانست.