طراحي چندموضوعي سامانه پيشرانش دومولفه‌اي به سه روش بهينه، مبتني بر قابليت اطمينان و بهينه مبتني بر قابليت اطمينان

نياز به افزايش قابليت اطمينان و الزامات ايمني، باعث شده است روش طراحي مبتني برقابليت اطمينان به طور فزاينده‌اي مورد استفاده قرارگيرد. در اين پژوهش، طراحي بهينه چندموضوعي مبتني برقابليت اطمينان براي سامانه پيشرانش دومولفه‌اي مورد بررسي قرار گرفته است. تابع هدف مسئله كمينه نمودن جرم سيستم و قيود طراحي، ضربه كل و دماي ديواره محفظه‌احتراق است. جهت اعمال عدم قطعيت‌ها و نشان دادن قابليت اطمينان مسئله نسبت به آن‌ها از روش شبيه‌سازي مونت كارلو استفاده شده‌است. در اين مقاله بعد از طراحي سامانه پيشرانش دومولفه‌اي نتايج جرمي، عملكردي و هندسي به تفكيك براي طراحي بهينه، طراحي مبتني بر قابليت اطمينان و طراحي بهينه مبتني بر قابليت اطمينان بيان مي‌گردد. در ادامه با توجه نتايج، مفاهيم و تعاريف روشهاي طراحي مورد مقايسه و بحث قرار مي گيرد و نشان داده مي‌شود كه روش طراحي بهينه مبتني بر قابليت اطمينان ضمن داشتن جرم مطلوب داراي قابليت اطمينان لازم است.