گوناگوني ريختي و بيوشيميايي جمعيت‎هاي Papaver pseudo-orientale Medw در شمال غرب ايران

گونه‎ي خشخاش Papaver pseudo-orientale Medw. گياهي شش‌گان، داراي 42 كروموزوم و از تيره خشخاش است كه در شمال‎غربي ايران و بخش شرقي تركيه يافت مي‌شود. در پژوهش حاضر، سه جمعيت از اين گونه  از سه رويشگاه (سوليك، گلشيخان و قطور) در استان آذربايجان غربي جمع‎آوري شدند و ويژگي‎هاي ريختي، محتواي اسيدهاي ‎آمينه، اسيدهاي ‎چرب و تبائين آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در درون هر سه جمعيت، طول دمبرگ داراي بيشترين تنوع بود. همچنين، ويژگي‌هاي فاصله ميان دو لوب برگ و طول دمبرگ داراي بيشترين ضريب گوناگوني ميان جمعيت‎ها بودند. در هر سه جمعيت كپسول در مقايسه با ساير اندام‎هاي مورد مطالعه، بالاترين مقدار تبائين را به خود اختصاص داد و جمعيت گلشيخان بيشترين مقدار تبايين در كپسول را داشت. همچنين، جمعيت گلشيخان از لحاظ داشتن مقدار تبائين در ريشه خود نسبت به دو جمعيت ديگر برتري داشت. بيشترين مقدار كل اسيد آمينه‎هاي اندازه‎گيري شده در ساقه و برگ به ترتيب در جمعيت گلشيخان و جمعيت سوليك مشاهده شد. نتايج اين پژوهش مي‎تواند براي برنامه‎هاي اصلاحي اين گونه ارزشمند به كار برده شده و در راستاي اهلي‌سازي اين گياه آلكالوئيددار مورد استفاده قرار گيرد.