ارزيابي كاربرد هم‌زمان قارچ ميكوريزا آربوسكولار و بيوچار بر رشد، عملكرد و غلظت آلوئين در گياه دارويي صبرزرد (Aloe vera L.)

به‌منظور بررسي كاربرد هم‌زمان بيوچار و ميكوريزا (Glomus) بر رشد، عملكرد و غلظت آلوئين گياه صبر زرد، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح به‌طوركامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. تيمارها شامل بيوچار در سه سطح (صفر، 250 و500 گرم در هر گلدان) و قارچ ميكوريزا آربوسكولار در دو سطح (عدم تلقيح و تلقيح ريشه با قارچ) بود. در تيمار تلقيح با ميكوريزا بدون كاربرد بيوچار در هر دو زمان برداشت به ترتيب تعداد برگ 28 و 19 درصد، وزن تر برگ 41 و 36 درصد، وزن تر ژل 40 و 34 درصد، وزن خشك ژل 57 و 74 درصد، وزن‌تر ريشه 65 و 69 درصد در مقايسه با شاهد افزايش داشت. بيشترين غلظت آلوئين در تيمار 500 گرم بيوچار به‌ همراه تلقيح با ميكوريزا حاصل گرديد. هم‌چنين، بيشترين ميزان كربوهيدرات محلول موجود در ژل خشك در برداشت دوم 62.40 ميلي‌گرم در گرم در تيمار 500 گرم بيوچار به‌ همراه تلقيح به دست آمد. با توجه به نتايج حاصل از اين آزمايش، تلقيح ريشه با ميكوريزا مي‌تواند بر افزايش رشد و عملكرد و كيفيت گياه صبرزرد مفيد باشد اما كاربرد بيوچار به خصوص در مقادير بالا تاثير منفي بر گياه صبر زرد دارد.