بررسي اثرهاي سيستم‌‌هاي كاشت بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي و سودمندي اقتصادي نژادگان‌‌هاي پياز روز كوتاه

به‌‌منظور بررسي تاثير دو سيستم كشت مستقيم و نشايي بر عملكرد و ويژگي‌هاي زراعي نژادگان‌‌هاي پياز و مقايسه اقتصادي آنها، اين پژوهش به‌‌صورت آزمايش فاكتوريل شامل 6 تيمار با 4 تكرار در قالب طرح بلوك‌‌هاي كامل تصادفي در ايستگاه تحقيقات كشاورزي بهبهان به‌‌مدت دو سال زراعي (95-1393) اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل 3 نژادگان (توده محلي رامهرمز، جمعيت بهبود يافته پياز بهبهان و رقم پريماورا) و دو سيستم كشت مستقيم و نشايي بود. در سيستم كشت نشايي بذرها در اوايل مهر ماه در خزانه كشت و نشاءها در مرحله 2 تا 3 برگي به زمين اصلي منتقل شدند. در سيستم كشت مستقيم بذرها در اواسط مهر ماه در زمين اصلي كشت شدند. در اين آزمايش ويژگي‌هاي ارتفاع و تعداد برگ، درصد بولتينگ (به گل رفتن)، عملكرد كل و قابل‌‌ فروش، درصد دوقلويي، درصد ماده خشك سوخ و كل ماده‌هاي جامد محلول اندازه‌‌گيري و ثبت گرديد. افزايش درصد بولتينگ و دوقلويي در سيستم كشت مستقيم نسبت به كشت نشايي در سطح احتمال 1% معني‌‌دار بود. تاثير سيستم كاشت بر عملكرد كل و قابل فروش معني‌‌دار نشد. رقم پريماورا بيشترين عملكرد كل و قابل‌‌فروش را توليد نمود و از لحاظ عملكرد قابل فروش بر دو نژادگان ديگر در سطح احتمال 1% برتري داشت. نتايج ارزيابي اقتصادي مشخص نمود كه كشت مستقيم از كشت نشايي سودمندتر است. بيشترين هزينه و درآمد ناخالص به‌‌ترتيب به كشت نشايي و كشت مستقيم رقم پريماورا مربوط بود. حداكثر نسبت منفعت به هزينه و ارزش حال خالص پروژه به كشت مستقيم جمعيت بهبود يافته پياز بهبهان اختصاص يافت.