بهينه سازي تاثير غلظت محيط كشت، ساكارز و pH بر توليد ريشه‌هاي مويين گياه شابيزك (Atropa belladonna L.) با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM) در شرايط درون شيشه اي

بهينه‌سازي محيط كشت توليد ريشه‌هاي مويين از نظر تركيب‌ها و نوع مواد تشكيل دهنده محيط كشت جهت رشد و بهينه‌سازي زيست توده ضروري است. بزرگترين مزيت ريشه‌هاي مويين اين است كه در مقايسه با گياه مادري، اغلب توان بالايي در توليد متابوليت‌هاي ثانويه دارند. در اين پژوهش، ريشه‌هاي مويين تراريخته در گياه شابيزك بواسطه تلقيح با باكتري Agrobacterium rhizogenes سويه A7 توليد شدند. تاييد مولكولي ريشه‌هاي مويين بوسيله PCR با استفاده از آغازگر‌هاي اختصاصي ژن rol B انجام گرفت. با استفاده از كدبندي‌هاي روش سطح پاسخ (RSM) اثر سه غلظت محيط كشت پايه مايع (MS،  MS1.2 و  MS 1.4) با غلظتهاي مختلف ساكارز (15، 30 و 45 گرم بر ليتر) و سه سطح  pH (5.5، 5.8 و 6.1) بر رشد ريشه‌هاي مويين بررسي شد. وزن‌تر و خشك ريشه‌هاي مويين بعد از گذشت 4 هفته اندازه‌گيري شد. نتايج حاصل از روش‌ سطح پاسخ نشان داد كه بيشترين وزن تر و خشك ريشه‌هاي مويين در محيط كشت با غلظت 0.56 (MS1.2≅) همراه با 30 گرم بر ليتر ساكارز  وpH  5.8 به‌دست آمد. در شرايط بهينه ارزش مطلوبيت هر سه فاكتور محيط كشت، ساكارز و pH ،0.990 و وزن‌تر و خشك به‌ترتيب 8.58 و 0.317گرم بود. بر اساس نتايج GC/MS ميزان آلكالوئيد آتروپين در ريشه‌هاي مويين رشد يافته در مناسب‌ترين  محيط كشت حدود 6.88 درصد بود.