ارائه‌ الگوي تعاملي امنيت اجتماعي با استفاده از مدل‌سازي ساختاري

زمينه و هدف: برخي نيازهاي بشر در طول تاريخ نه تنها ميزان اهميت‌شان كاسته نمي شود بلكه ابعاد جديدي از آن ها با گذشت زمان به‌وجود مي آيد، نياز به امنيت يكي از اين نيازهاي اساسي جامعه انساني است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي عوامل مؤثر بر امنيت اجتماعي و همچنين مدل‌سازي اين تعامل بر اساس تكنيك مد ل سازي ساختاري و تفسيري است.روش تحقيق: اين پژوهش با استفاده از روش كيفي و كمي به گردآوري اطلاعات از پژوهش هاي متعدد پرداخته و پس از دستيابي به عوامل تاثيرگذار بر امنيت اجتماعي، از قبيل: پايگاه اقتصادي-اجتماعي، هوش فرهنگي، مصرف و عملكرد رسانه، قوم گرايي، كنترل اجتماعي، سرمايه اجتماعي، مشاركت اجتماعي، هويت اجتماعي، دين داري، عملكرد پليس، حمايت اجتماعي و اعتماد اجتماعي، اين عوامل در قالب يك پرسشنامه خود تعاملي تنظيم شده و در اختيار 15 خبره و متخصص حوزه جامعه شناسي قرار گرفته است.يافته ها و نتيجه گيري: بر اساس نتايج به ‌دست آمده، پايگاه اقتصادي-اجتماعي و هوش فرهنگي از عوامل كليدي مؤثر بر امنيت اجتماعي شناسايي شده و در رأس نمودار عوامل تأثيرگذار بر امنيت اجتماعي جاي گرفته است.نتايج نشان مي دهد با توجه به اينكه دو عامل هوش فرهنگي و پايگاه  اقتصادي-اجتماعي در رأس متغيرهاي مؤثر بر امنيت اجتماعي قرار گرفته اند، در سـطح فردي و اجتماعي مـخصوصا نهادهاي مـرتبط بايد در جهـت افزايش توانايي يادگيري الگوهاي جديد در تعاملات فرهنگي براي ارائه پاسخ هاي رفتاري صحيح  و هم چنين افزايش و تقويت پايگاه افراد راه مناسب را اتخاذ نمايند.