بررسي مقايسه‌اي احساس امنيت شهروندان در شرق، غرب و مركز استان هرمزگان با تاكيد برنقش ابعاد اجتماعي توسعه متوازن

زمينه و هدف: احساس امنيت پديده روان شناختي-اجتماعي است كه داراي ابعاد گوناگوني مي‌باشد. اين احساس ناشي از تجربه هاي مستقيم و غيرمستقيم افراد از شرايط و اوضاع محيط پيراموني است و افراد مختلف به صورت‌هاي گوناگون آن را تجربه مي‌كنند. تهديدات رايجي كه كم و بيش در همه جوامع ديده مي‌شود و زمينه عدم احساس امنيت اجتماعي را پديد مي‌آورد بسيارند. احساس امنيت به‌ عنوان يك متغير اجتماعي مي‌تواند تحت تأثير عوامل متعدد اجتماعي و فردي قرار گيرد. هدف در اين پژوهش مقايسه احساس امنيت شهروندان استان هرمزگان (شرق، غرب و مركز) و تاثير ابعاد اجتماعي توسعه متوازن برآن مي‌باشد.روش تحقيق: پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع كاربردي و با روش پيمايشي صورت گرفته و با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه 384 نفري را در استان هرمزگان انتخاب نموده و از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله اي و از پرسشنامه براي گردآوري داده‌ها بهره برده است و اعتبار ابزار گردآوري داده‌ها محتوايي و پايايي آن از روش ميزان آلفا كرونباخ سنجيده شده است. و از آزمون‌هاي تي، آنوا، همبستگي پيرسون، رگرسيون و تحليل مسير تاثير مولفه‌هاي مختلف ابعاد اجتماعي توسعه در پيش‌بيني و تبيين احساس امنيت مورد تحليل قرار گرفته است.يافته‌ها و نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق حاكي از اين است كه احساس امنيت در نقاط سه گانه مورد مطالعه در سطح متوسط ارزيابي گرديده اما ابعاد اجتماعي توسعه متوازن به يك اندازه در اين مناطق توسعه نيافته است و در شرق و غرب استان نسبت به مركز  اين ابعاد كمترين تاثير را داشته‌اند.يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در شهرستان‌هاي لنگه و ميناب متغيرهاي مستقل (ابعاد اجتماعي توسعه) عدالت اجتماعي، رفاه اجتماعي، پايداري اجتماعي و كيفيت زندگي تنها توانسته‌اند به ترتيب حدود 17.4 و 15.1درصد واريانس متغير وابسته (احساس امنيت) را تبيين نمايند، در صورتي كه در شهرستان بندرعباس متغيرهاي مستقل حدود 41.7 درصد واريانس متغير وابسته را تبيين نموده‌اند.