ارزيابي مولفه‌هاي موثر در امنيت از منظر روانشناسي ‌محيط با رويكرد كاهش جرم در طراحي شهري( نمونه موردي: خيابان اصلي رجايي‌ شهرِ شهركرج)

زمينه و هدف: وقوع جرم و كمبود امنيت، يكي از معضلات زندگي امروزه در كلان‌شهر‌هاي كشور است كه باعث كاهش سطح رضايت‌مندي شهروندان، احساس ترس و پايين آمدن كيفيت زندگي اجتماعي گرديده است. محيط، رفتار فرد و رفتار فردي، فضاي اجتماعي را تعريف مي‌كند. تاثيرات عوامل روان‌شناسي‌ محيطي بر تعديل و يا تشديد حالات رواني فرد و در نظر گرفتن آن در طراحي‌ محيطي پيشگيرانه از جرم  تا حد زيادي مي‌تواند كيفيت فضا و احساس امنيت را ارتقاء دهد كه اين مهم هدف اصليِ پژوهش حاضر است.روش‌تحقيق: پژوهش به ‌صورت توصيفي-تحليلي بر مبناي تحليل‌هاي آماري است. بخش نخست، با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و مقالات مرتبط تدوين و در بخش دوم، به موردپژوهي اختصاص يافت كه از راهبرد كمي در بستر پيمايشي بهره گرفته شده است. داده‌هاي حاصل، توسط نرم افزار اس.پي.اس.اس2 تحليل گرديد. جامعه آماري شامل330 نفر با 37 سوال و با ضريب پايايي (آلفاي كرونباخ) 0.829 به‌صورت تصادفي در خيابان اصلي رجايي‌شهر شهرِ كرج، گزينش شد.يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد، رابطه همبستگي متغيرهاي پژوهش برابر 0.829 بوده كه مبين همبستگي مستقيم و قوي بين متغير وابسته (طراحي شهري) و متغير مستقل (امنيت، طراحي ‌محيطي پيشگيرانه از جرم و روان‌شناسي ‌محيطي با شاخص‌هاي مرتبط در هر مقوله) مي‌باشد.نتيجه‌گيري: نظر به يافته‌هاي تحقيق، توجه به طراحي ‌محيطي پيشگيرانه از جرم، روان‌شناسي‌ محيطي، مقوله امنيت و انعكاس اين موارد در طراحي شهري، كاهش وقوع جرايم را بر اساس برآورد مدل رگرسيوني (كاهش جرم=(0.518) امنيت، طراحي محيطي كاهنده جرم + (0.799)روان­شناسي ‌محيطي + 1.057-) به همراه خواهد داشت.