فراتحليل پژوهش هاي نزاع و درگيري در سطح كشور

زمينه و هدف: افزايش حجم پرونده‌هاي قضايي-انتظامي، پرخاشگري فيزيكي در خيابان و فضاي عمومي، وجود اختلافات خانوادگي و فردي، نشان مي‌دهد كه نزاع و درگيري در جامعه طي سال‌هاي گذشته، افزايش چشمگيري داشته است. هدف اصلي اين پژوهش فراتحليل عوامل مؤثر بر نزاع و درگيري در مطالعات صورت گرفته در بازه زماني 1387-1400 است. روش تحقيق: روش تحقيق از نوع فراتحليل (كمي)، جامعه آماري آن 45 سند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند (غير احتمالي)، 37 مقاله با رعايت اصول   روشي علمي، در بازه زماني 1387-1400 انتخاب شدند.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد بي‌سازماني اجتماعي در اثر گام نهادن جامعه از ساختار سنتي به نوگرايي اجتماعي منجر به ستيز، خشونت و پرخاشگري جمعي شده است. در اين گذار اجتماعي تغيير ساحت كلي جامعه از سنخ سنتي (زندگي ايلي كوچ نشيني، عصبيت جمعي، طايفه گرايي، فرهنگ شجاعت و انتقام، اهميت تبار ايلي، بيگانه هراسي و خير محدود) و به سمت مدرنيته (شهرنشيني، سواد رسانه‌اي، تحرك جغرافيايي-اجتماعي و نوگرايي) منجر به ايجاد فضاي آنوميكي و معلق ماندن بين شرايط جامعه سنتي و مدرن شده است كه حاصل آن توسعه نامنظم نهادها و طبقات اجتماعي، ستيز ارزشي سنت و مدرن، كژكاركردي نهادهاي مدني و رسمي، كاهش اقتدار نظام كنترلي سنتي و رسمي، فاصله فرهنگي-اجتماعي طبقات، آشفتگي و بحران هويتي، احساس تعارض و بيگانگي اجتماعي، كاهش سرمايه اجتماعي، شكاف طبقاتي، انباشت تعارض و ناكامي اجتماعي و ناتواني نهادها و افراد در پاسخ به مطالبه اجتماعي و نيازهاي اساسي جامعه است كه تاب‌آوري اجتماعي شهروندان را پايين آورده و درروند تاريخي به بازتوليد پرخاشگري و نزاع جمعي جامعه انجاميده است.