نقش بسيج در سياست جنايي مشاركتي؛ آناليز موردي ديدگاه‌هاي جامعه نسبت به ظرفيت بسيج در رفع برچسب بزهكاري از مجرمين در شهر رشت

زمينه و هدف: پيشگيري از وقوع جرم و نيز ضرورت بازپروري مجرمين و جلوگيري از حرفه اي شدن آنان نيازمند تمسك به سياست جنايي مشاركتي در جهت صيانت از ارزش هاي ديني و عرفي جامعه در مقابل هنجارشكني در قالب جرم و بزه است. از عوامل زايش جرم و از عوامل مانع در بازپروري مجرمين نخستين، برچسب زني ثانوي جرم به آنان است. بسيج به‌عنوان يك نهاد گسترده و مردمي بايستي بتواند در رفع و دفع اين عامل نقش آفريني كند.روش تحقيق: در اين پژوهش يكي از مولفه هاي سياست جنايي مشاركتي در پيشگيري از تكرار جرم زدودن برچسب ثانوي مجرمين به‌وسيله نهاد بسيج مورد تحقيق قرار گرفته است. پس از انتخاب جامعه نمونه، طراحي پرسشنامه و اطمينان از روايي آن با پژوهش ميداني و نظرسنجي و مصاحبه با 300 تن از افراد جامعه آماري تصادفي و با لحاظ متغيرهاي جنسيت، سابقه عضويت در بسيج، سطح تحصيلات، چگونگي اشتغال، طيف سني و سطح مذهبي افراد و با تحليل هاي آماري با نرم افزار spss در پي پاسخ به اين سوال بوده ايم كه آيا مجرمين سابقه دار كه تحمل مجازات نموده اند با عضويت و فعاليت در نهاد بسيج موفق به كسب اعتماد و وجهه از سوي جامعه مي شوند يا خير. به ديگر سخن سنجش ظرفيت بسيج در تغيير نگرش جامعه نسبت به اين افراد موضوع پژوهش حاضر است.يافته ها و نتيجه گيري: نتيجه در اين تحقيق حاكي از آن است كه با ذهنيت فعلي جامعه هدف اين تحقيق از بسيج، اين قابليت در اين نهاد نيست تا از بزه‌كاران تائب رفع برچسب نمايد و پيشنهاد مي شود با محوريت عناصر مورد سوال اين تحقيق برساخت ذهني جامعه نسبت به بسيج مورد آسيب شناسي قرار گيرد.