اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني در تنظيم شناختي هيجان هاي مثبت و شادكامي بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي

هدف: هدف از پژوهش حاضر اثربخشي گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني در تنظيم شناختي هيجان و شادكامي بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي بود. روش: روش پژوهش از نوع مطالعات نيمه آزمايشي است كه به‌صورت پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و مرحله‌ي پيگيري سه ماهه مداخله درماني بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از بين بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي شهرستان جم، سيراف، كنگان، عسلويه و شهرك‌‌هاي پرديس و شهرك نفت جم در سال 1399 انتخاب و به‌ صورت تصادفي در يك گروه 8 نفره آزمايش و يك گروه 8 نفره كنترل گمارده شدند. پس از اجراي پيش آزمون گروه هاي آزمايش به مدت 8 جلسه (جلسات 90 دقيقه در 8 هفته متوالي) در معرض گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل؛ پرسشنامه هاي تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي و همكاران و شادكامي آكسفورد بود. داده‌ها با استفاده از روش آماري نتايج تحليل واريانس با رويكرد اندازه گيري مكرر و با استفاده از نرم‌افزار 25 SPSS مورد تحليل قرار گرفتند.يافته ها: يافته ها نشان داد كه گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت موجب افزايش تنظيم شناختي هيجان هاي مثبت و شادكامي در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون شده است(0/05=P)؛ و اين تأثير در مرحله پيگيري نيز پايدار بود (0/05=P). نتيجه گيري: نتايج كلي اين پژوهش بيانگر تأثير گروه درماني مبتني بر پذيرش و تعهد با نگاهي بر شفقت درماني بر بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي هست كه در نهايت منجر به افزايش تنظيم شناختي هيجان هاي مثبت و شادكامي مي‌گردد كه اين مسئله مي بايست به طور مداوم جزء برنامه هاي اصلي مراكز مشاوره قرار بگيرد تا بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي با حضور در جلسات بتوانند با برنامه ريزي اهداف عيني و رفتاري، ميزان رفتارهاي ناسازگارانه را كاهش دهند.