تدوين مدل دلزدگي زناشويي بر اساس سبك هاي دلبستگي در افراد متاهل: با نقش واسطه اي تمايز يافتگي

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل دلزدگي زناشويي بر اساس سبك هاي دلبستگي در افراد متاهل با نقش واسطه اي تمايز يافتگي انجام پذيرفت. روش پژوهش: پژوهش به لحاظ هدف كاربردي طرح پژوهش توصيفي واز نوع همبستگي مدل يابي بود. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل تمام زنان و مردان متاهل جوان بين 20-35 ساله مراجعه كننده به كلينيك هاي روانشناسي و مشاوره در سطح شهر تهران بود با استفاده از روش نمونه گيريدر دسترس 480 نفر(289 نفر زن، 191 نفر مرد) به عنوان نمونه انتخاب شدند، براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي مقياس دلزدگي زناشويي پاينر(1996)، پرسشنامه تمايزيافتگي اسكورن و فريدلندر(1998)، پرسشنامه سبك دلبستگي بزرگ‌سالان كولينز و ريد در سال (1990) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين تمايز يافتگي با دلزدگي زناشويي رابطه ي منفي و معناداري برقرار است و چون بين سبك هاي دلبستگي نيز با تمايزيافتگي رابطه برقرار است، بنابراين تمايزيافتگي در رابطه ي سبك هاي دلبستگي با دلزدگي زناشويي نقش واسطه گري دارد البته تمايزيافتگي تنها براي رابطه ي سبك اجتنابي با دلزدگي نقش واسطه گري دارد زيرا با دو سبك ديگر رابطه ي معناداري ندارد. همچنين مدل مفهومي پژوهش بين تمايز يافتگي و دلزدگي زناشويي رابطه منفي و معنادار وجود داشت و تمايزيافتگي در رابطه با سبك‌هاي دلبستگي ناايمن (دوسوگر/اجتنابي) رابطه منفي دارد و از طرفي با سبك دلبستگي نا‌ايمن رابطه مثبت و معني دار دارد و در ارتباط بين سبك دلبستگي اجتنابي و دلزدگي زناشويي نقش ميانجي داشت(p 0/05) نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه سبك هاي دلبستگي و دلزدگي زناشويي همچنين با توجه به نقش واسطه اي تمايزيافتگي در رابطه سبك هاي دلبستگي و دلزدگي زناشويي نتيجه گيري مي شود توجه به اين دو متغير در مداخلات پيش از ازدواج و زوجي مشاوران و روانشناسان حوزه خانواده در پيشگيري از اسيب هاي رابطه زوجين موثر است.