طلاق عاطفي و طرح‌واره‌هاي هيجاني در زوجين داراي تجربه طلاق عاطفي: نقش واسطه‌اي هوش هيجاني

هدف: اين پژوهش با هدف، طلاق عاطفي و طرح‌واره‌هاي هيجاني در زوجين داراي تجربه طلاق عاطفي: نقش واسطه اي هوش هيجاني انجام شد. روش پژوهش: روش اين پژوهش مقطعي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه زنان متأهل مراجعه كننده به كلينيك هاي مشاوره منطقه 1 شهر تهران با حيطه مشاوره‌ي زوج درماني در سال 1400 تشكيل دادند كه از ميان آن‌ها، تعداد 220 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. در اين پژوهش از ابزارهاي طلاق عاطفي (گاتمن، 1999)، طرح‌واره‌هاي هيجاني (ليهي، 2002) و هوش هيجاني (بار-آن، 1980) استفاده شد كه همگي از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند. به منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V22 و Amos-V22 استفاده گرديد. همچنين به‌منظور پاسخگويي به فرضيه‌هاي پژوهش از مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: نتايچ پژوهش نشان داد كه مدل از برازش مناسبي برخوردار است. نتايج نشان داد طرح‌واره‌هاي هيجاني بر طلاق عاطفي در زوجين داراي تجريه طلاق عاطفي مراجعه كننده به مركز روان شناسي تهران تأثير مستقيم ندارد (P=0/05). نتيجه گيري: نتايج نشان داد طرح‌واره‌هاي هيجاني بر طلاق عاطفي با ميانجيگري هوش هيجاني در زوجين داراي تجريه طلاق عاطفي مراجعه كننده به مركز روان‌شناسي تهران تأثير غيرمستقيم ندارد.