اثر بخشي مدل هيجان بر مبناي روان پويشي دوانلو بر خود تنظيمي و پيشرفت تحصيلي

هدف: هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي مدل هيجان برمبناي روان پويشي دوانلو بر خود تنظيمي و پيشرفت تحصيلي بود. روش: اين مطالعه در زمره مطالعات نيمه آزمايشي و از نوع پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه و پيگيري بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از بين دانشجويان دانشكده‌هاي توان بخشي و روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران در نيمسال دوم تحصيلي 98-1397 كه داراي نمره معدل (دو ترم متوالي) كمتر از 12 بودند، تعداد 40 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. سپس آن‌ها به صورت تصادفي به دو گروه 20 نفري تحت عنوان آزمايش و كنترل تقسيم شدند. ابزار اندازه گيري در پژوهش پرسشنامه‌‌ خود‌تنظيمي ريان و كانل (1989)، نمره معدل تحصيلي و پروتكل محقق ساخته آموزش هيجان مبتني بر روان پويشي دوانلو بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از واريانس اندازه‌هاي تكراري تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مدل هيجان بر مبناي روان‌پويشي دوانلو بر تنظيم شناخته شده (P=0/001، F=44/69)، تنظيم درون فكني شده (P=0/025، F=5/55)، انگيزش دروني (P=0/001، F=41/55) و تنظيم بيروني (P=0/001، F=45/64) و همچنين معدل پيشرفت تحصيلي (P=0/001، F=32/01) موثر است و اين تاثير در مرحله پيگيري پايدار بود. (p 0.01). نتيجه‌گيري با آموزش و افزايش آگاهي افراد از احساس‌ها و اضطراب و مكانيسم‌هاي دفاعي مي‌توان خود تنظيمي و پيشرفت تحصيلي در آنان را تقويت كرد.