مقايسه اثربخشي راهبردهاي خودتنظيمي هيجاني و راهبردهاي مقابله با درد بر نظم جويي فرايندي هيجاني در بيماران زن مبتلا به عروق كرونري قلبي

هدف: هدف از اين پژوهش مقايسه اثربخشي راهبردهاي خودتنظيمي هيجاني و راهبردهاي مقابله با درد بر نظم جويي فرايندي هيجاني در بيماران كرونري قلبي مي‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر كاربردي و به روش نيمه آزمايشي بود با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري كليه بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونري قلب كه در بازه زماني 15 تير 1398 الي 15 مهر 1398 در بيمارستان حشمتيه سبزوار بودند كه 26 نفر به صورت تصادفي انتخاب و با روش جايگزيني تصادفي به سه گروه (دو گروه آزمايش و يك گروه گواه) تقسيم شدند. گروه‌هاي آزمايش تحت آموزش راهبردهاي خود تنظيمي هيجاني (9 نفر) براساس بسته آموزشي جان و گروس (2004) و راهبردهاي مقابله با درد (8 نفر) براساس بسته آموزشي تورك و گچل (2002) قرار گرفتند و گروه گواه (9 نفر) هيچ آموزشي دريافت نكرد. ابزار پژوهش پرسشنامه‌هاي نظم جويي هيجان گروس و جان (2003) بود. داده‌ها از طريق آزمون تحليل واريانس مختلط و با استفاده از نرم افزار SPSS25 تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش راهبردهاي خودتنظيمي هيجاني و راهبردهاي مقابله با درد بر ارزيابي مجدد (P=0/003 ,F=6/82) و فرونشانگي (P 0/001 ,F=9/33) در بيماران كرونري قلبي موثر است. همچنين يافته‌ها نشان داد كه هرچند دو روش آموزشي توانستند بر نظم جويي فرايندي هيجاني موثر باشند اما بين ميزان اثربخشي آنها تفاوت معني‌داري وجود نداشت(0/05 p). نتيجه‌گيري: آموزش راهبردهاي خودتنظيمي هيجاني و راهبردهاي مقابله با درد مي‌تواند باعث بهبود ارزيابي مجدد و كاهش فرونشانگي هيجان‌ها در بيماران گردد.