اثربخشي درمان راهبردي راه‌حل مدار بر نشانه‌هاي هيجاني، شناختي، انگيزشي و زيست‌شناختي اختلال افسردگي اساسي زنان و مردان

هدف: هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي درمان راهبردي راه‌حل مدار بر نشانه‌هاي هيجاني، شناختي، انگيزشي و نشانه‌هاي زيست‌شناختي اختلال افسردگي اساسي بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقيق كاربردي بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه و پيگيري سه ‌ماهه بود. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل تمامي زنان و مردان مراجعه‌كننده به مركز مشاوره و روان‌شناختي ذهن زيباي شهر بجنورد در سال 99-1398 بود كه به روان‌پزشكان، روان‌شناس و متخصصان بهداشت رواني مراجعه كرده و متخصصان مركز براي آن‌ها‌ تشخيص اختلال افسردگي اساسي داده بودند. نمونه اين پژوهش شامل 30 نفر از جامعه مذكور مي‌باشد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و با استفاده از شيوه تصادفي‌سازي ساده در دو گروه درمان راهبردي راه‌حل مدار (15=n) براساس پروتكل كوئيك (2008) و گروه گواه (15=n) گماشته شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه افسردگي (محقق ساخته) به دست آمد. در بخش آمار توصيفي از ميانگين و انحراف معيار و در بخش آمار استنباطي از روش تحليل واريانس با اندازه‌هاي مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان راهبردي راه‌حل مدار بر كاهش نشانه‌هاي هيجاني (P=0/001 ,F=41/16)، شناختي (P=0/001 ,F=12/87)، انگيزشي (P=0/035 ,F=4/93)، و زيست‌شناختي (P=0/001 ,F=29/85)اختلال افسردگي اساسي اثربخش بود. نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت درمان راهبردي راه‌حل مدار بر نشانه‌هاي هيجاني، شناختي، انگيزشي و نشانه‌هاي زيست‌شناختي اختلال افسردگي اساسي موثر بود و مي‌توان از اين درمان در جهت كاهش مشكلات افراد داراي افسردگي اساسي بهره برد.