مقايسه قابليت گياه‌‌پالايي گونه‌‌هاي اكاليپتوس و سنجد در حذف نيترات، فسفات و سولفات آب

آلودگي آب‌‌هاي طبيعي با نيترات، فسفات و سولفات به‌عنوان يك مسئله زيست‌‌محيطي مورد توجه است. روش‌‌هاي جديد و ابداعي در ايجاد فناوري‌‌هاي نو، براي پرداختن به مسائل زيست‌‌محيطي بسيار حائز اهميت هستند. فرايند گياه‌‌پالايي، روشي طبيعي براي پالايش آلودگي‌‌‌‌هاست كه بسيار مؤثر و كم‌هزينه بوده و قابليت اجراي آن براي مدت زمان طولاني امكان‌‌پذير است. اين پژوهش به‌منظور بررسي قابليت گياه‌‌پالايي نيترات، فسفات و سولفات آب با استفاده از گونه‌‌‌‌هاي اكاليپتوسEucalyptus .camaldulensis Dehnh و سنجد.Elaeagnus angustifolia L در شرايط كشت بدون خاك، به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. بدين‌منظور در مجموع تعداد 54 نهال از دو گونه مذكور داخل گلدان‌‌هاي پلاستيكي در اسفند 1395 كاشته شد. گونه‌‌ها با غلظت‌‌هاي صفر، 50، 100 ميلي‌‌گرم بر ليتر نيترات و صفر، 30، 60 ميلي‌‌گرم بر ليتر فسفات و سولفات كاشته شدند. سپس ميزان حذف آلاينده‌‌ها و برخي عوامل فيزيولوژيك گياهان اندازه‌‌گيري شد و درنهايت تجزيه‌وتحليل با استفاده از نرم‌‌افزار آماري SPSS صورت گرفت. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه ميزان حذف نيترات، فسفات و سولفات تفاوت معني‌‌داري را در سطح اطمينان 99 درصد نشان داد. نتايج نشان داد بيشترين ميزان حذف نيترات، فسفات و سولفات براي گونه اكاليپتوس به‌ترتيب 86/26، 95/34 و 86/8 درصد و براي گونه سنجد 83/72، 88/55 و 90/73 درصد بود. درنتيجه گونه اكاليپتوس قابليت بالاتري در حذف دو آلاينده‌‌ نيترات و فسفات و گونه ‌‌سنجد قابليت بالاتري در حذف سولفات از خود نشان داد. نتايج نيز نشان داد كه اثر گونه‌‌ها و آلاينده‌‌ها بر صفات قطر تنه، ارتفاع، ميزان كلروفيل و تبادل روزنه‌‌اي بسيار معني‌‌دار بود كه به‌دليل تفاوت در نوع گونه و غلظت مختلف آلاينده مورد نظر بوده‌است. همچنين نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه هيچ‌گونه تفاوت معني‌‌داري بين صفات دو گونه ‌‌اكاليپتوس و سنجد مشاهده نشده ‌است.