مقايسه‌ي اثربخشي آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت‌نگر انصاف محور بر بهبود خشم و گذشت زنان خيانت ديده شهرستان اهواز

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه اثربخشي آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت‌نگر انصاف محور بر بهبود خشم و گذشت زنان خيانت ديده شهرستان اهواز بود. روش: طرح اين پژوهش، ‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه‌ي آماري اين پژوهش شامل كليه‌ي زنان متأهل خيانت ديده‌ي شهرستان اهواز بود كه از اين ميان 45 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي و برابر به گروه‌هاي آموزش گذشت مبتني بر مذهب (آزمايش اول)، درمان بافت‌نگر انصاف محور (آزمايش 2) و گواه گماشته شدند. آزمودني‌ها به چك ليست نشانه‌هاي رواني (SCL-90-R) و مقياس گذشت صفت (بري و همكاران، 2005) پاسخ دادند. هر گروه آزمايش براساس دستورالعمل مربوطه‌ي خود، تعداد جلسات آموزش مرتبط را دريافت كرد در حالي كه گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري، آزمون تعقيبي بانفراني و 26-SPSS تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج MANCOVA حاكي از وجود تفاوت معنادار بين پس‌آزمون گروه‌ها بود. نتايج آزمون تعقيبي بانفراني نشان داد كه آموزش گذشت مبتني بر مذهب و درمان بافت‌نگر انصاف محور باعث كاهش خشم (0.001 p) و افزايش گذشت (0.001 p) مي‌شوند. با اين حال، تفاوت معناداري بين دو روش در كاهش خشم (0.417 = p) و افزايش گذشت (0.405 = p) وجود نداشت. نتيجه‌گيري: براساس نتايج، مي‌توان براي كمك به كاهش خشم و افزايش گذشت زنان خيانت ديده نسبت به همسرانشان از هر يك از روش‌هاي آموزش گذشت مبتني بر مذهب يا درمان بافت‌نگر انصاف‌محور به طور موفقيت‌آميزي استفاده نمود.